ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | 2 | 3 | 4 | |||
5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 |
12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 |
19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 |
26 | 27 | 28 | 29 | 30 | 31 |
اهالی کسبه ساختمان فروریخته پلاسکو بر این عقیدهاند که تمامی نهادها مانند شهرداری، میراثفرهنگی، دادستانی و ... برای ساخت و بازگشایی پلاسکو همکاری کردهاند اما بنیادمستضعفان که صاحب اصلی این ساختمان است به دلیل نفوذ و منافعی که دارد مدام کارشکنی میکند.
به گزارش گیل تکس ،دوسال از فروریختن ساختمان بزرگ و مشهور پلاسکو در چهارراه استانبول تهران میگذرد، ساختمانی 54 ساله در مهمترین و مرکزیترین جای پایتخت که بورس تجاری پوشاک مردانه بود و بیش از صدها کارگر و کارفرما و چندین تن جنس را در خود جای داده بود.
ادامه مطلب ...
رئیس اتحادیه پیراهن دوزان تهران با بیان اینکه اگر ۲ اتحادیه پیراهندوزان و پوشاک تهران با هم اختلافی داشته باشند درباره آن حرفی نمیزنم، گفت: به زودی ۲ جلسه در مورد عدم اجرای تعهدات در مقابل کسبه پلاسکو و چگونگی بازسازی این ساختمان برگزار میشود. ادامه مطلب ...
پلاسکو به عنوان بزرگترین مرکز تولید و توزیع پوشاک ایران در حالی 10 ماه پیش فروریخت که حالا جای خالی تولیدات ایرانی، با لباسهای ترکیهای پر شده و هیچکسی هم به فکر رسیدگی به مشکلات تولیدکنندگان زیاندیده و حادثهدیده نیست. ادامه مطلب ...
بعد از آتشسوزی در ساختمان پلاسکو درگیریها درباره نحوه واگذاری واحدهای صنفی در مجتمعهای تجاری آغاز شد.
اتحادیه پوشاک چهارشنبه هفته گذشته برای نحوه فعالیتش در شرایط بحران پلاسکوییها نقشه راهی را ترسیم کرد؛ قبل از ریزش ساختمان پلاسکو اتحادیه پوشاک تهران با سرمایهگذاران خارجی و بینالمللی نشستهای مشترکی را برگزار و تفاهمنامههای مختلفی را به امضا رساند. حالا با برهم خوردن شرایط برای صنفهای تولیدی پوشاک قرار است برای بازگشت سرمایه این خسارتدیدگان واحدهای صنفی تولیدی نیز پا در عرصههای بینالمللی بگذارند و در این راستا با همتایان خود به تولید پوشاک بپردازند. از دیگر مسوولیت اجتماعی درنظر گرفته شده از سوی اتحادیه پوشاک برای خسارتدیدگان پلاسکویی عبارت است از: 1) در اختیار قراردادن وکیل حقوقی، 2) پیگیری امور در بخشهای بانکی (معوق کردن خدمات بانکی برای بدهکاران)، 3) ارائه خدمات بیمهیی برای آسیبدیدگان پلاسکو، 4) میدان دادن به تولیدکنندگان پلاسکو در تفاهمنامههای بینالمللی.
ادامه مطلب ...
دو زن و دو مرد پشت میزهایشان نشستهاند، روی هر میز از کاغذها و فرمهای یکسان پوشیده شده، مراجعان یک لحظه از مقابل میزها کنار نمیروند و تلفنهای روی میز نیز پشت هم زنگ میخورد. خانم جوانی که با صدای بلند و جنب و جوش زیاد سعی میکند به کار همه رسیدگی کند، میگوید:«از چهارشنبه تا به حال اوضاعمان همین است. یک لحظه ننشستهایم. چیزهایی میخواهند و برای چیزهایی دعوا میکنند که واقعاً به ما ربطی ندارد.» مقابل او، در همین دفتر کوچک که با پارتیشن از بقیه مجتمع تجاری جدا شده، مردی موسپید روی صندلی نشسته و با کلافگی فرم تعهدی را امضا میکند:«بله، از کسبه پلاسکو هستم. چه کار کنیم دیگر؟ همین است. مجبوریم بسازیم.» کنار او، مردی میانسال نشسته است:«هنوز برآورد دقیقی از خسارتم ندارم. شاید 300 میلیون جنس را از دست داده باشم. من واحدم خیلی بزرگتر از چیزی بود که اینجا به من دادهاند.»انتهای راهروهای پیچ در پیچ و سوت و کور طبقه همکف مجتمع نور به اتاقی روشن میرسد که از دور، صدای ازدحام آن چُرت رخوت آلود پاساژ را از سر میپراند.
ادامه مطلب ...