مهندسی نساجی گیلان:. گیل تکس
سایت تخصصی نساجی و پوشاکمهندسی نساجی گیلان:. گیل تکس
سایت تخصصی نساجی و پوشاکهمه چیز درباره ی پنبه4
آماده کردن بذر جهت کاشت:
سطح دانه
بیشتر واریته های پنبه پوشیده از کرک های ریز یا لینتر می باشد و در صورتیکه با
همان وضع کاشته شوند، مشکلات زیادی بوجود می آید ، بدین جهت قبل از کاشت باید
لینترهای موجود در سطح دانه ها را از بین برد. به این عمل ، کرک زدائی یا لینتر
گیری و یا دلینته کردن می گویند، و دارای محاسن زیر است: 1- چون در زراعت های مکانیزه ، کاشت
بوسیله بذر افشان انجام می شود ، کرک زدائی از مسدود شدن سوراخ های خروجی بذر
افشان جلوگیری میکند. 2-اگر عمل کرک زدائی
صورت نگیرد ، در کشت دستپاش و حتی هنگام کاشت با ماشین بذر افشان، بذرها به هم
چسبیده ، تعدادی با هم در نقاط مختلف زمین قرار گرفته و سبب تراکم بیش از حد بو ته
ها در واحد سطح شده که پس از مدتی ، تنک کردن آنها مستلزم هزینه زیادی می شود،
بعلاوه مقدار بذر مصرفی هم از حد مورد نیاز تجاوز می کند. 3-بذرهای دلینته شده پس از کاشت به سهولت آب و رطوبت اطراف خود را جذب کرده،
زودتر جوانه می زنند. 4-با عمل کرک زذائی
، وزن و حجم بذور کمتر و حمل و نقل آنها ساده تر می گردد. 5- چون کرک زدائی اغل با بکار بردن مواد شسمیائی صورت می گیرد و این مواد
شامل اسیدهای مختلف می باشند، به از بین بردن آفات و عوامل بیماریزای موجود در سطح
دانه ها کمک می شود. 6- بذرها ی کرک گیری
شده هرگاه لازم شود که برای مدتی نگهدارش و انبار گردند در مقایسه با بذرهای کرک
دار ، جای کمتری را در انبار اشغال می نمایند. 7-وجود کرک ها خود محل مناسبی برای آفات و بیماریها می باشد.
روش های مختلف لینتر گیری: لینتر گیری و یا کرک زدائی دانه های پنبه به روش های متفاوتی انجام می شود
که عبارتند از: 1- خیساندن بذر: ساده ترین و کم خرجترین
روش برای کرک گیری ، روش خیس کردن دانه ها می باشد.عده ای از زراعین پنبه کار برای
کرک گیری و تسریع در خروج جوانه، حدود 12 تا 24 ساعت قبل از کاشت، دانه ها را در
داخل بشکه و یا ظرف آب خیس می نمایند.پس از این مدت کگرک ها نرم شده و در اثر مالش
دادن با دست جدا می شوند و چون پوست بذر در اثر تماس با آب، مرطوب و نرم می
شود،جوانه زودتر از آن خارج می گردد./هرگاه بذری که برای کاشت استفاده می شود
مقدارش زیاد باشد،کرک گیری بدین مشکل شده و بناچار باید این عمل را به دفعات تکرار
کرد. در این روش بذرهای پوک و نارس در سطح آب قرار گرفته و به سهولت از بقیه دانه
ها جدا می شوند. 2-استفاده از ماسه: این طریق نیز روشی است
سنتی و قدیمی که در اغلب نقاط ایران معمول است. در این طریق بذرها را با ماسه
مخلوط و در دستگاه مخصوص یا ظرف های بزرگ و یا گونی ریخته ، آنها را کاملا به هم
میزنند تا در اثر سایش و تماس بین ماسه و دانه ها، کرک آن ها گرفته شود.
3-روش مکانیکی: در این روش از دستگا های مکانیکی که دارای
اره های مخصوص برای لینترگیری می باشند استفاده می شود.در کارخانجات پنبه پاک کنی،
وش ها را در ماشین مخصوص ریخته و پس از جدا شدن الیاف ، دانه ها وارد قسمتی دیگر
از دستگاه شده و بدون آن که به آنها آسیبی برسد لینترها جدا می گردند( این دستگاه بطور
کامل قادر به لینتر گیری نیست).لینتر هائی که به این طریق از سطح دانه ها جدا می
شوند به مصارف مختلف از قبیل پنبه هیدروفیل می رسند. 4-روش حرارتی: در این طریق که کرک گیری بهتر از روش قبلی انجام می شود به
کمک شعله افکن های مخصوص کرک های موجود در سطح دانه ها را از بین می برند ، در این
طریق کرک گیری بایستی دقت شود که مدت زمان تماس شعله با دانه ها کم وبیش از چند
ثانیه نباشد، زیرا شعله آتش موجب سوزاندن دانه ها شده، به جوانه آن ها آسیب رسیده
و یا بین می روند. مشعل هائی که برای سوزاندن کرک ها بکار می روند، معمولا حدود
1300 تا 1315 درجه سانتی گراد حرارت تولید می نمایند. در این روش چون از وجود
جریان هوا که از روی صفحات مشبک عبور می نماید استفاده می شود، بذرهای نارس و مواد
خارجی نیز جدا می گردند. 5-روش شیمیائی: در
این روش برای کرک گیری و یا دلینته کردن بذر از اسید و یا گاز های مختلف شیمیائی
استفاده و به روش های مختلف انجام می شود: الف) استفاده از اسید سولفوریک غلیظ: در روشهای قبل چون تمام کرک ها از
سطح دانه جدا نمی شوند، لذا برای کرک زدائی کامل از وجود اسید استفاده می گردد که
آن روش تر wet process می گویند. در این روش دانه ها
در داخل مخازن مخصوص در اسید غوطه ور می شوند ضمنا باید مدت زمان تماس دانه ها با
اسید زیاد نباشد،زیرا اسید غلیظ موجب سوزانیدن پوست و یا جوانه موجود در دانه می
گردد. سپس دانه ها را از داخل اسید خارج و با آب می شویند تا تمامی و یا باقی
مانده اسید موجود در سطح دانه ها از بین برود، پس از آن دانه ها را کاملا خشک می
نمایند. در این طریق تمام کرک ها به خوبی از سطح دانه ها جدا می شوند و اگر آفت و
یا عامل بیاری زا نیز در سطح دانه ها وجود داشته باشد، ضد عفونی شده و از بین می
روند علاوه بر این ، بذرهای نارس و پوک و مواد خارجی نیز جدا می شوند.
ب-استفاده از بخار یا گاز اسید:در این طریق که به آن روش
خشک dry process می گویند، از مخلوط گاز اسید
سولفوریک و اسید کلرید ریک استفاده می شود. به این ترتیب ابتدا دانه های پنبه را
در یک مخزن گردان وارد می کنند و از طریق یک استوانه مشبک که در این دستگاه وجود
دارد که ضمن تماس با دانه ها، موجب از بین بردن کرک ها شده و بذر های نارس و مواد
خارجی نیز جدا و در انتهای دستگاه اثر اسید های باقی مانده در روی دانه ها به
وسیله آمونیاک خنثی می گردد. پ- استفاده از اسید
سولفوریک رقیق: لینتر گری دانه های پنبه با استفاده از اسید سولفوریک غلیظ، هر چند
موجب از بین بردن تمامی لینتر ها می گردد، لکن دارای معایبی به شرح زیر است:
1- احتمال آسیب رسیدن به پوست و جوانه بذر وجود دارد.
2- مقدار اسید مصرفی زیاد و از نظر اقتصادی و افزایش همیشگی
بهای اسید، مقرون به صرف نیست. 3- کرک های جدا شده
توسط اسید غلیظ به علت مخلوط شدن با اسید به صورت توده لجن مانند غیر قابل استفاده
در می آید. 4-اسید غلیظ به علت دارا بودن اثر
سوزانندگی شدید ، برای انسان و وسایل کار خطرناک می باشد. 5- چون مقداری از اسید سولفوریک همراه با ضایعات کارخانجات لینترگیری وارد آب
های جاری می شود بدون شک برای موجودات زنده آبزی،جانوران، انسان و گیاهاه مضر و
خطرناک می باشد. برای کاهش معایب روش قبلی، متخصصان به فکر
استفاده از اسید رقیق افتادند و سر انجام در فاصله سال های 1976 تا 1978 در ایالت
می سی سی پی (آمریکا) این فکر به مرحله اجرا ذر آمد. استفاده از اسید رقیق دارای محاسن زیر است: 1- مقدار اسید مصرفی به مراتب کمتر و برای هر 1000 کیلوگرم بذر حدود 5/16
لیتر اسید رقیق با غلظت 10 تا 13 درصد مورد نیاز است، در صورتیکه در روش قبلی برای
این مقدار بذر حدود 400 تا 500 لیتر اسید غلیظ لازم می باشد. 2- پس از آنکه بذر پنبه در ماشیهای مخصوص توسط اسید سولفوریک رقیق لینترگیری
شد،معمولا حدود 2 تا 3 درصد اسید روی دانه ها باقی می ماند که در قسمت انتهای
دستگاه بوسیله آمونیاک و یا آهک ، اثر آن خنثی می گردد. 3- مدت زمان لازم برای ازبین بردن کرک های موجود در روی دانه ها در این روش 60
تا 90 ثانیه می باشد. 4- بذور کرک گیری شده ضمن خروج از قسمت انتهایی دستگاه کاملا\\\" خشک می
شوند. 5- در طریقه استفاده از اسید غلیظ ، کرک
های حاصله قابل استفاده نیستند ، لکن در صورتی که از پودر اسید استفاده شود ، کرک
های حاصل قابل مصرف حتی برای خوراک دام ها بوده و در صنعت نیز آنها استفاده می
گردد. 6- کیفیت روغن دانه هائئ که به روش کرک
گیری می شوند تغییر نمی کند. 7- کرک های حاصله را
می توان در کارخانه های مخصوص به گلوگز و قند تبدیل و از این قبیل الکل کرد.
8- هزینه خرید وسایل و نصب کارخانه کرک گیری در این طریق
بیش از روش قبلی است، لکن فروش کرک های حاصله و مصرف کمتر اسید جبران این هزینه را
طی سال ها ی مختلف می نماید. 9- در این روش مقدار
و غلظت اسید مصرفی به مراتب کمتر شده و با افزایش درجه حرارت ( تا 65 درجه
سانتیگراد) می توان کرک ها را از بین برد. آماده کردن زمین جهت کاشت: یکی از عوامل مهم در
رشد و نمو بوته پنبه ، مهیا کردن زمین و آماده ساختن شرایط مناسب رشد و تولید ریشه
کافی در خاک می باشد، بنابراین پس از آنکه زمین مناسب، با در نظر گرفتن تناوب،
انتخاب و مشخص گردید، شرایط زمین از نظر فیزیکی و شیمیایی برای رشد و نمو باید
آماده گردد تا هنگامی که بذر در خاک قرار گرفت تولید جوانه در شرایط محیطی مساعد
انجام شده و گیاه به رشد خود ادامه داده و محصول مناسبی تولید نماید. بدین منظور
در درجه ی اول بایستی نسبت به نوع زراعت و بقایای محصول قبل توجه داشت. در صورتی
که بقایای محصول قبلی دارای ریشه و ساقه زخیم و تقریبا خشبی باشد( مانند پنبه ،
ذرت، آفتاب گردان و .....) بایستی به وسیله ی علف خورد کن های مخصوص
( موور چرخشی (rotary mover ) ) کاملا
خورد و زیر خاک شوند تا به مواد ارگانیکی زمین اضافه شده و ضمنا مانعی جهت انجام
عملیات تهیه زمین و کاشت و غیره نباشد. هرگاه جهت خورد کردن ساقه و یا بقایای
محصول سال قبل وسیله ی مناسبی در اختیار نباشد می توان تعدادی دام در مزرعه رها
کرد تا از برگ ها و اندام های نرم نباتات تغذیه نماید . ضمنا ادرار و مدفوع
حیوانات جهت تقویت و اصلاح زمین مناسب است، سپس باقیمانده ساقه و شاخه هایی که
مورد استفاده حیوانات واقع نشده بایستی قطع و از مزرعه خارج گردد. در بعضی نقاط
ساقه های پنبه را به مصرف نئوپان رسانیده و یا از آنها استفاده متعدد می کنند.
بعضی از کشاورزان ساقه ها را بدون آنکه قطع نمایند در زمین آتش می زنند . این عمل
تا اندازه ای موجب از بین رفتن آفات و امراض موجود در مزرعه نیز خواهدشد . بطور
کلی زمین مورد کشت پنبه را بایستی در پائیز شخم عمیق زد و تا اوایل بهار بدون
تغییر باقی گذاشت تا در طول مدت زمستان آب باران و یا برف را در خود ذخیره ضمنا
قسمت زیادی از کلوخ های حاصل از شخم در اثر باران و یا یخبندان خرد و تهویه خاک
بهتر انجام شود . در صورتی که کود دامی در اختیار باشد لازم است برای هر هکتار
حدود 20 تا 30 تن همراه با شخم پائیز به زمین اضافه شود . چون ریشه پنبه عمیق است
، اگر عمق خاک زراعتی زیاد نباشد بایستی حتما نسبت به ازدیاد عمق خاک تا حدود 45
سانتیمتر اقدام نمود و زمین را در پائیز سوسلز زد تا با نرم شدن عمق خاک پنبه به
سادگی به اعماق نفوذ و رشد نبات بهتر انجام شود . در اوایل بهار و قبل از کاشت بذر
، زمین را به وسیله دیسک شخم سطحی می زنند تا کلوخ ها کاملا خرد شده و اگر علف های
هرز در زمین رشد کرده باشند در زیر خاک قرار گیرند . در صورتی که در منطقه کشت
پنبه به روش کرتی و قدیمی معمول باشد ، پس از اتمام شخص به وسیله ماله زمین را صاف
و با بیل ، کلدر و یا مرزکش مخصوص برای کرت بندی اقدام می گردد . در مناطق مرطوب و
زمین های سخت بهتر است از گاو آهن های دیسکی دوار برای شخم زمین استفاده شود ، تا
از ایجاد کلوخ های بزرگ و زیاد جلوگیری گردد .عمق شخم برای پنبه نباید از 20
سانتیمتر کمتر باشد ، زیرا در غیر اینصورت ریشه های عمیق این گیاه نمی توانند به
خوبی در خاک نفوذ نمایند و در تابستان که هوا گرم و تبخیر زیاد می شود مقاومت نبات
در مقابل خشکی و حرارت نیز کم خواهد شد . بهترین وضع در شرایطی است که ذرات خاک
دارای ابعادی برابر 3 تا 6 میلیمتر و تقریبا به اندازه ابعاد بذر پنبه باشند ،
زیرا اگر ذرات خاک بزرگ باشند تولید جوانه و خروج آن از خاک مشکل است و به عکس اگر
ذرات خیلی ریز و کوچک باشند فشردگی آنها پس از آبیاری و یا توسط باران و یا رگبار
و باد خیلی شدید خواهد شد . یکی از اثرات مهم
تهیه زمین ، مبارزه با علف های هرز و پارازیت ها می باشد، زیرا گاهی اوقات در داخل
خاک لارو حشرات مختلف وجود دارد و اجرای شخم موجب می گردد که آن ها به سطح خاک
آمده و در اثر عوامل مختلف مانند آفتاب ، پرندگان و برخی دیگر از حیوانات از بین
بروند . مسئله زمان شخم یکی از عوامل مهم در کاشت پنبه می باشد و بستگی کامل به
نوع زراعت قبل ، شرایط جوی ، درصد رطوبت و شرایط فیزیکی خاک دارد . در شرایط
اقلیمی معتدل ، شخم پائیزه برای پنبه بهترین نتیجه را خواهد داد ، زیرا کلوخ هائی
که به وسیله شخم بوجود می آیند در اثر باران و یخبندان زمستان خرد می شود و زمان
کافی هم برای پوسیدن و تبدیل به مواد ارگانیکی وجود دارد . همچنین اجرای شخم در
پائیز موجب از بین رفتن حشرات و لارو آنها خواهد شد ولی اگر در فصل پائیز به علت
وجود رطوبت زیاد خاک ، انجام شخم امکان پذیر نباشد ناچارا بایستی در اواخر زمستان
و یا اوایل بهار زمین را شخم زد . در مناطق گرم و خشک برای جلوگیری از تبخیر رطوبت
و فرسایش خاک بهتر است زمین را مدت کوتاهی قبل از کاشت شخم زد . در بعضی مناطق با
شروع اولین باران فصل پائیز می توان زمین را شخم زد ، رطوبت ذخیره در این حالت
برای تولید جوانه تقریبا کافی است . در مناطق گرم (
نسبت به مناطق معتدل ) باید به عمق شخم توجه بیشتری مبذول گردد زیرا اگر عمق شخم
کم و یا شخمی به عمق حدود 15 سانتیمتر زده شود در قسمت اعماق تهویه انجام نشده و
نتایجی که بعدا از گیاه حاصل می شود رضایتبخش نخواهد بود . بطور کلی در مناطق گرم
و خشک برای کاشت پنبه ، اجرای شخم عمیق برای جلوگیری از تبخیر و از بین رفتن مواد
ارگانیکی ضروری است . در زمین هائی که
نمک وجود دارد لازم است زمین را تا حدود 40 سانتیمتری شخم زد . عملیات تکمیلی تهیه زمین : منظور از اجرای این
عملیات فراهم ساختن بستری بسیار مناسب برای کاشت بذر و رویش آن است . عمق کار
وسایلی که برای این منظور بکار می روند کمتر از عمق شخم است و معمولا پس از شخم و
قبل از کاشت بذر انجام می گیرد وسایلی که در این مرحله بکار می روند عبارتند از
: دیسک برای خرد کردن کلوخها و تا اندازه ای نرم نمودن سطح
خاک . در موقع بکار بردن دیسک ، زمین باید رطوبت کافی داشته باشد تا کلوخها براحتی
نرم شده و هیچگونه مانعی در زمین باقی نماند . گاهی اوقات برای خرد کردن تمامی
کلوخها و از بین بردن موانع زمین ، اجرای دوبار دیسک عمود به هم ضرورت دارد .
پس از اجرای دیسک می توان جهت جمع آوری ریشه و بقایای علفاهی
هرز و یا باقیمانده محصول سال قبل از هرس استفاده نمود . همچنین جهت خردکردن
کلوخها و سایر عوامل موجود در سطح خاک می توان از تیلر استفاده کرد . در صورتیکه
سطح زمین ناهموار باشد برای صاف و یکنواخت کردن سطح خاک از زمین صاف کن
( لندلولر) و یا ماله استفاده کرده و پس از آنکه بستر بذر
کاملا آماده گردید ، می توان نسبت به کاشت بذر اقدام نمود . طریقه مصرف کود در زاعت پنبه : برای استعمال مواد
غذائی یا کودهای مختلف به زمینی که پنبه کاشته شده ، بایستی نسبت به مسائل زیر
توجه گردد : 1- موقع مصرف کود 2- چگونگی مصرف کود برای آنکه محصول پنبه از نظر کیفی و کمی ارزش مطلوب داشته
باشد ، بهتر است 50 درصد هر یک از مواد مورد نیاز در زمان
کاشت به زمین اضافه گردد ، همچنین می توان کودهای فسفره و پتاسه را حدود 60 روز
قبل از کاشت و یا همراه با شخم پائیزه بکار برد و اما اگر از عناصر تقویت کننده به
صورت محلول استفاده شود می توان آنها را در موقع کاشت ، به زمین داد . در مورد
کودهای ازته به منظور اینکه بهتر جذب نبات شوند ، بایستی در 2 تا 3 نوبت و به شرح
زیر به زمین اضافه شود : 1- زمان بذرپاشی
. 2- موقع تنک کردن . 3 - زمان گل دادن در موقع بذرپاشی با در نظر گرفتن روش کاشت می توان برای پخش
کود ، از کودپاش استفاده و یا اینکه کود را با درست در سطح مزرعه پخش کرد ، لکن در
موردی که نبات سبز شده و مرحله دوم کودپاشی یعنی موقع تنک کردن باشد ، باید کود را
پس از آنکه عمل تنک کردن انجام شد ، در کنار ردیفهای کاشت و یا کنار بوته ها قرار
داد و یا از کود پاشهائی که کود را بطور ردیف در کنار بوته ها قرار می دهند
استفاده نمود . در زمان گل دادن می توان هم کود را در کنار نبات قرار داد و هم به
حالت محلول در آب به روی برگ های پنبه پاشید. در زمین های خیلی سبک بهتر است کود را در روی برگ ها به صورت پودر محلول
قابل جذب پاشید تا تلفات مواد غذائی در زمین زیاد نباشد . در مناطق گرم به علت کمی
رطوبت و گرمی و خشکی هوا ، بایستی ماده ازته کمتری نسبت به مناطق مرطوب و یا معتدل
مصرف گردد . بهترین ماده ازته که برای تقویت پنبه بکار میرود ، اوره می باشد که
دارای 46 درصد ازت است . برای تامین فسفر مورد نیاز پنبه می توان از سوپرفسفات
تریپل و یا فسفات آمونیم که هر کدام دارای 46 درصد ماده موثر می باشند استفاده نمود . مقدار فسفر خالص مورد نیاز در
دوره رشد معمولا بین 50 تا 70 کیلوگرم می باشد . هرگاه در زمینی که این گیاه کشت
می گردد ، پتاس مورد نیاز پنبه به اندازه کافی نباشد ، می توان تحت شرایط مختلف
بین 20 تا 50 کیلوگرم پتاس خالص در هکتار همراه با شخم پائیزه به زمین اضافه نمود
. هرگاه از کودهای شیمیائی برای تقویت پنبه بصورت انژکسیون و در عمق خاک استفاده
بعمل آید ، برای آنکه ریشه گیاه زودتر و بهتر از این ماده استفاده نماید ، بایستی
این مواد را در عمق 10 تا 15 سانتیمتری خاک قرار داد . در شرایطی که از کودهای
دامی برای تقویت و یا اصلاح زمین استفاده می شود ، می توان بمقدار 20 تا 30 تن کود
دامی کاملا پوسیده که بدون بذر علف هرز باشد همراه با شخم پائیزه بطور عمقی به
زمین اضافه کرد . ضمنا باید توجه داشت که کودهای حیوانی از نظر مواد غذائی چندان
غنی نیستند . علاوه بر کودهای شیمیائی و دامی ، در بعضی نقاط از کودهای سبز برای
پنبه نیز استفاده می کنند . برای اینکار از گیاهان تیره لگومینوز مانند : شبدر ،
باقلا ، ماشک و غیره استفاده می شود ، این نوع گیاهان را در پائیز کاشته و در بهار
قبل از کاشت پنبه زیر خاک می نمایند تا علاوه بر افزایش مواد غذائی ، موجب اصلاح
خاک نیز گردند . زمان کاشت پنبه : زمان کاشت پنبه در هر ناحیه بستگی به آب و هوای آن منطقه دارد . بطور کلی
پنبه را موقعی باید کشت کرد که خطر سمای زمستان و یا اوایل بهار از بین رفته ،
بعلاوه بایستی دوره رشد نبات را که 180 تا 200 روز می باشد در نظر داشت بطوریکه در
موقع رسیدن و یا برداشت محصول سرما و یا ریزش بارانهای پائیز سبب کم شدن کیفیت
محصول نگردد . اولین زمان کشت پنبه در بهار و در مناطق مختلف وقتی است که معدل
درجه حرارت روز بین 13 تا 15 درجه سانتیگراد باشد . در مناطق مختلف کشت پنبه ، در صورتیکه شرایط جوی اجازه دهد ، باید هرچه
زودتر نسبت به کشت اقدام شود ، و این کار دارای مزایای زیر است
: 1- تا شروع تابستان و گرم شدن هوا ، ریشه گیاه تا عمق
مناسب در خاک فرو رفته و از رطوبت ذخیره شده در زمین اشتفاده و در تابستان که هوا
گرم می شود در مقابل خشکی و کم آبی به علت داشتن ریشه های قوی مقاومت می نماید و
به این ترتیب ، علاوه بر صرفه جوئی در مصرف آب ، طول الیاف آن بلندتر خواهد شد .
2- چون گلها در موقع مناسب باز می شوند و زمان تلقیح مصادف
با گرمای شدید نمی شود ، لذا مقدار محصول بیشتر خواهد شد . 3- اگر پنبه زود کشت شود ، چون تا زمان شروع گرمای تابستان ، اندامهای نبات
کاملاسفت می شوند ، لذا این اندامها (بجز گلها و ریشه ها ) در مقابل تابش آفتاب و
گرمای شدید مقاوم خواهند شد . 4- در مناطق گرم
معمولا کپسولها (قوزه ها ) حدود 110 تا 120 روز پس از کاشت ، باز می شوند و برای
رسیدن به این حالت باید در اوائل دوره رشد رطوبت کافی در خاکی که پنبه کاشته می
شود وجود داشته و آسمان نیز آفتابی و بدون ابر باشد . 5- زمان رسیدن محصول مصادف با شروع سرما و بارندگی نشده و در نتیجه مقدار
محصول بیشتری می توان برداشت کرد . این مسئله در مناطق معتدل و یا سرد دارای اهمیت
بیشتری می باشد . 6- در مناطق معتدل و یا سرد هرگاه در
تناوب پس از پنبه گیاهی مانند گندم پائیزه کشت شود ، می توان پس از برداشت تمامی
محصول ، در شرایط مساعد و فرصت کافی نسبت به کاشت گندم اقدام کرد
. بطور کلی زمان کاشت پنبه در مناطق مختلف کشور از اسفند
ماه شروع و تا تیرماه ادامه خواهد داشت .
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد