ماشینآلات فرسوده و از رده خارج یکی از بزرگترین معضلات صنعت ما است. ماشینآلاتی که به گفته محمد مروج حسینی، فعال اقتصادی و رئیس انجمن نساجی ایران سهم ٧ تا ١٠درصدی در گرانی کالاهای ایرانی ایفا میکنند. با وجود این سنگهای پیش پای صنایع ایران آنقدر زیاد است که نوسازی تجهیزات یکی از آخرین اولویتهای صنایع کشور است. ابوالفضل روغنیگلپایگانی، رئیس کمیسیون صنعت و معدن اتاق بازرگانی میگوید که هنوز بسیاری از ماشینآلات نسلهای اول و دوم و از رده خارج آلمانی در بسیاری از سولههای صنعتی کشور خاک میخورد؛ اما از این میان بدترین وضع صنایع ایران از لحاظ تجهیزات مربوط به کارخانجات نساجی و سیمان است.
به گزارش گیل تکس به نقل از شهروند ، این موضوع در حالی رخ میدهد که ایران سالانه نزدیک به ٩میلیارد دلار از منابع ارزی خود را صرف واردات رسمی و غیررسمی پوشاک میکند و در گذشتهای نه چندان دور کشور ما یکی از بزرگترین تولیدکنندگان پارچه و صنعت نساجی در منطقه بود؛ اما حالا وضع صنعت نساجی ایران به حال و روزی افتاده است که بنا به گفته محمد مروجحسینی، رئیس انجمن نساجی ایران در حال حاضر هیچ نامی از نساجی کشور ما در جهان باقی نمانده است.
ماشینآلات قدیمی آلمانی در سولههای تهران
هنوز هم ماشینآلات قدیمی آلمانی در سولههای صنعتی کشور خودنمایی میکنند. ماشینآلاتی که کمتر کارخانهای به سراغ آن میرود؛ این جملات را ابوالفضل روغنیگلپایگانی، رئیس کمیسیون صنعت و معدن اتاق بازرگانی میگوید.
او با بیان اینکه کهنهترین ماشینآلات صنعتی کشور در صنعت نساجی استفاده میشود، ادامه داد: در حال حاضر وضع ماشینآلات مصرفی در صنایع همچون سیمان نیز چندان مناسب نیست؛ اما در صنایعی همچون خودروسازی و صنایع وابسته به آن شرایط کمی بهتر است و فعالان این صنعت توانستهاند تا حدودی در زمینه نوسازی و بهروزرسانی ابزارآلات مصرفی خود گام بردارند.
فرجام نافرجام بنگاههای خصوصی
وضعیت مناسب ماشینآلات در صنایع دولتی و شبهدولتی نکتهای است که این فعال بخش خصوصی بدان اشاره میکند و در ادامه میگوید: متأسفانه بنگاههای تولیدی هر چه بیشتر به سمت خصوصی بودن پیش میروند، شرایط در آن بدتر میشود؛ بهعنوان مثال بیش از ٩٠درصد صنعت نساجی توسط بخش خصوصی اداره میشود و تعداد کمی واحد دولتی یا شبهدولتی در آن وجود دارد. شاید اگر حضور دولتیها یا شبهدولتیها در این صنعت بیشتر بود، امروز سرنوشت بهتری داشتند و از حمایتهای بیشتری منتفع میشدند.
رئیس کمیسیون صنعت و معدن پارلمان بخش خصوصی با بیان اینکه رکود و کاهش قدرت خرید مردم و اصطلاحا کوچکشدن بازار به توقف تولید حدود ٥٠درصد ظرفیت بنگاههای تولیدی کشور منجر شده است، اضافه کرد: کمبود نقدینگی و بیتوجهی و مشکلات بانکی مسألهای است که گریبانگیر همه صنایع و همه تولیدات در سالهای گذشته بوده است. در این سالها برخی مواقع بنگاههای تولیدی قادر به تأمین مواد اولیه خود نیز نبودند چه برسد به نوسازی ماشینآلات.
اما او حالا از سرمایهگذاری کشورهای خارجی میگوید و امیدوار است که در روزهای پسابرجام رونق به صنعت کشور بازگردد و کارخانجات فرسوده کشور جان دوبارهای یابند.
تجهیزات بهروز تنها در یکدرصد بنگاههای نساجی
مروجحسینی، رئیس انجمن نساجی ایران که به گفته خودش حدود ٤٥سال از عمر خود را پای دستگاه ریسندگی و بافندگی سپری کرده، حالا از خاطرات روزهای پررونق صنایع کشور میگوید. او میگوید: روزگاری صنایع نساجی کشور ما حال و روز خوشی داشت. در سالهای گذشته، ترکیه، هند، چین و انگلیس غولهای نساجی دنیا به شمار میآمدند. این در حالی است که این صنعت در ایران عملا از بین رفته است و نام و نشانی از نساجی ایران در دنیا وجود ندارد.
رئیس انجمن نساجی که بزرگترین و اصلیترین معضل صنایع نساجی و پوشاک ایران را در حال حاضر سهم اندک از بازار اندک در دو بعد داخلی و خارجی میداند، اضافه میکند: بالابودن قیمت محصولات داخلی راه را برای ورود رقبای خارجی هموارتر کرده است.
سهم ٧ الی ١٠درصدی ماشینآلات فرسوده در گرانی
این فعال بخش خصوصی در حالی به بالابودن قیمت تمام شده محصولات نساجی اشاره میکند که معتقد است ٧ الی ١٠درصد از این گرانی سهم ماشینآلات فرسوده و کهنهای است که در سالهای گذشته مجال نوسازی نیافتهاند؛ در سالهایی که حمایتهای دولت به چند صنعت خاص و نه سود آورد محدود شده بود.
به گفته مروجحسینی در حال حاضر ٩هزار و ٨١٨ واحد نساجی دارای پروانه در کشور وجود دارد که کمتر از ١٠٠ واحد آنقدر به نوسازی و بهروزرسانی ماشینآلات خود شدهاند؛ به عبارت دیگر تنها یکدرصد بنگاههای این صنعت از ماشینآلات بهروز استفاده میکنند.
گفتنی است سالانه نزدیک به ٨٠٠میلیون متر پارچه، ٨٠میلیون مترمربع فرش ماشینی، ٢٠٠هزار تن انواع نخ پنبهای، ٢٧٥هزار تن الیاف پلیاستر، ٣٤٠میلیون مترمربع موکت از انواع مختلف، حدود ١٤میلیون پارچه فاستونی و ٣٠میلیون تخته پتو در کشور تولید میشود.
ماشینآلات ایرانی همرده بنگلادش و پاکستان
او با بیان اینکه مشابه ماشینآلاتی که در صنعت نساجی ایران استفاده میشود، در کشورهایی همچون پاکستان و بنگلادش و کشورهایی از این دست که شرایط اقتصادی مناسبی ندارند، کاربرد دارد، میافزاید: در حال حاضر میانگین مصرف برق و دیگر سوختها در ماشینآلات فرسوده این صنعت حدود ٢٥درصد بالاتر از استانداردهای جهانی است.
این فعال بخش خصوصی با انتقاد از بار مالی ناشی از هدفمندسازی یارانهها بر بنگاههای تولیدی گفت: در سالهای پیش از هدفمندی یک واحد نساجی حدود ٥ الی ٦میلیون پول برق پرداخت میکرد، حال آنکه این هزینه در شرایط فعلی به ١٥٠میلیون تومان افزایش یافته است. ضمن اینکه در نیمه اول سال نیز ٢٠درصد به تعرفه برق برخی از استانها تحت عنوان تعرفه فصل افزوده میشود. ضمن اینکه وعدههای دولت در رابطه با بازگشت ٣٠درصد از منابع حاصل از هدفمندی به بخش تولید کشور نیز هیچگاه عملی نشد.
حمایتهای نوسازی به شبهدولتیها رسید
او در ادامه سر گلایه از نگاههای تبعیضآمیز دولت به صنایع مختلف کشور را باز کرده و میگوید: بسیاری از دولتمردان فعلی و قبلی بر این عقیده هستند که نساجی صنعتی فرسوده و بدون توجیه اقتصادی است که حمایت و کمک به آن سودی برای کشور نخواهد داشت و بهتر است منابع داخلی را صرف تقویت صنایع دیگر همچون خودروسازی و فولاد بکنیم. حسینی ارزش افزوده بالا و توان اشتغالزایی نساجی و پوشاک را مورد اشاره قرار داد و اضافه میکند: سالانه نزدیک به ٩میلیارد دلار واردات رسمی و غیررسمی منسوجات و پوشاک و پارچه و غیره داریم که کاهش این رقم (ممانعت از خروج ارز از کشور) به همان میزان بر اقتصاد ملی موثر است که بخواهیم صادرات را توسعه دهیم. او که پدر فرش ماشینی کشور لقب دارد بر این باور است که کاهش تقاضای بازار برای کالای ایرانی پیامدهای ناگواری به همراه دارد که در کوتاهمدت موجب عدم گردش مناسب نقدینگی و نهایتا بالا رفتن قیمت تمامشده میشود و در درازمدت فرسودگی ماشینآلات را به همراه خواهد داشت؛ چرا که هیچ سرمایهگذاری در شرایطی که محصول خود را به زحمت و با چکهای مدتدار به فروش میرساند تمایلی به نوسازی واحد خود نخواهد داشت.
وب متفاوت و زیبایی دارین خیلی خوشحال شدم دوباره به وبتون اومدم خیلی خیلی خیلی خوشحال میشم به وب منم سر بزنین ممنون
98651