مهندسی نساجی گیلان:. گیل تکس

سایت تخصصی نساجی و پوشاک

مهندسی نساجی گیلان:. گیل تکس

سایت تخصصی نساجی و پوشاک

ساخت نوعی صافی زیستی برای حذف مواد آلی فرّار در کشور

پژوهشگران دانشگاه صنعتی امیرکبیر موفق به ساخت نوعی صافی زیستی برای حذف مواد آلی فرار خطرناک برای محیط زیست شدند.
به گزارش خبرنگار  حوزه فن‌آوری‌های نوین گروه علمی پزشکی باشگاه خبرنگاران جوان ، مهدی اشراقی، پژوهشگر طرح با اشاره به تولید زیاد مواد آلی فرار (VOC) در سال‌های اخیر گفت: این مواد اثرات مخربی بر سلامت انسان و محیط زیست دارند، از این رو استفاده از روشی مناسب برای حذف این آلاینده‌ها از گازهای خروجی از صنایع مختلف بسیار اهمیت دارد.  
وی با بیان این‌که در سال‌های اخیر استفاده از صافی‌های زیستی به دلیل توانایی بالای آنها در حذف مواد آلی فرار و همچنین میزان کم دی اکسید کربن تولیدی، بسیار مورد توجه قرار گرفته است، افزود: فیلترهای زیستی در واقع نوعی بیوراکتور هستند که عمل تصفیه هوا را انجام می‌دهند.

اشراقی گفت: نرمال بوتانول که در این تحقیق به عنوان ماده آلی انتخاب شد، به عنوان حلال در صنایع رنگ‌سازی، نساجی و پوشش‌دهی به کار می‌رود و مقدار زیادی از آن در طول سال وارد هوا می‌شود.

وی اظهار کرد: با توجه به اینکه مطالعات کمی درباره حذف مواد الکلی توسط فیلترهای زیستی گزارش شده است، بررسی حذف نرمال بوتانول به عنوان یک ماده الکلی از اهمیت بالایی برخوردار بود.

پژوهشگر طرح گفت: در این تحقیق مقدار ماده بیشتری در واحد زمان در مقایسه با دیگر مطالعات انجام شده توسط فیلتر زیستی حذف شد که این امر اهمیت زیادی دارد.

وی افزود: باید توجه داشته باشیم که الکل‌ها خود خاصیت ضدعفونی کنندگی دارند و اصولا میکروب کش به حساب می‌آیند. به همین دلیل تصفیه آن‌ها توسط میکروب‌ها دشوار است و هر میکروبی نمی‌تواند در حضور ماده‌ای مانند بوتانول رشد کند و آن را به عنوان یک ماده مغذی مصرف کند.

اشراقی یک دستاورد پژوهش را دستیابی به مجموعه‌ای از گونه‌های میکروبی که در حضور الکل مورد نظر مقاومت بیشتری از خود نشان می‌دادند، ذکر کرد و گفت: در این طرح یک راکتور زیستی در مقیاس آزمایشگاهی شامل یک ستون یک متری سه قسمتی ساخته شده و هر قسمت با مقدار مشخصی کمپوست که محل رشد و تغذیه میکروبها بود، پر شد.

وی افزود: مخلوط نرمال بوتانول و آب با فشار هوا وارد بیوراکتور شده و در هنگام گذشتن از کمپوست توسط میکروارگانیسم‌های سازگار شده تجزیه می‌شد و این سامانه توانایی حذف 163 گرم بر مترمکعب بر ساعت آلاینده معادل 93 درصد کل آلاینده ورودی را داشت.

پژوهشگر طرح بزرگترین چالش طرح را کنترل غلظت ورودی به بیوراکتور و درزگیری و عایق سازی کل سامانه برای جلوگیری از انتشار آلاینده در محیط آزمایشگاه ذکر کرد و گفت: با توجه به میزان حذف بسیار بالای به دست آمده می‌توان از نتایج این تحقیق برای ساخت فیلترهای زیستی صنعتی جهت کمک به حداقل کردن ورود آلاینده‌های آلی به هوای واحدهای صنعتی و شهرهای صنعتی آلوده‌ای همچون تهران استفاده کرد.

بر اساس این گزارش، این طرح با عنوان «مطالعه اثر دما بر واکنش کلی حذف زیستی مواد آلی فرار از هوا در یک بیوفیلتر» در مقطع کارشناسی ارشد مهندسی شیمی دانشگاه صنعتی امیرکبیر با راهنمایی دکتر روئین‌تن حلاج انجام شده است.
نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد