ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | 2 | 3 | 4 | |||
5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 |
12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 |
19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 |
26 | 27 | 28 | 29 | 30 | 31 |
پروژه «ژاکارد» که دو روز پیش در کنفرانس توسعهدهندگان گوگل معرفی شد قرار است توابع و عملکردهای ورودی موجود در ساعتها و عینکهای هوشمند را به طور مستقیم به درون پارچههای بافته شده منتقل کند. الیاف رسانای توسعه دادهشده توسط گوگل با همکاری یک شرکت ژاپنی را بهراحتی میتوان با الیاف پارچه به یکدیگر بافت و این الیاف اینقدر به الیاف پارچه مشابه است که حتی نیازی نیست دستگاه بافندگی تغییر خاصی پیدا کند.
پل دیلینجر رئیس بخش خلاقیت برند لیوایز میگوید: «ضخامت الیاف نخ هر چقدر که باشد ما نه تنها این الیاف رسانا را به همان ضخامت تولید میکنیم بلکه با جرات میتوانم بگویم که به طور کلی اصلا فرقی میان این الیاف احساس نمیشود.» او اضافه میکند: «اساسا این تکنولوژی پارچه را به عنوان یک پلتفرم و نه به عنوان یک دستگاه قدرتمند میکند.» با توجه به این مساله مراسم دو روز پیش گوگل در «ماونتین ویو» کالیفرنیا درها را به سوی توسعه دهندگان اپلیکشن گشوده است. لیوایز انتظار دارد که محصولات پروژه «ژاکارد» را در پاییز 2016 به بازار مصرف عرضه کند.
ایوان پوپیرف مسئول برنامههای تکنیکی گروه محصولات و تکنولوژی پیشرفته گوگل میگوید: «ما بیش از 20 سال است که به دنبال دستیابی به پارچههای رسانا هستیم، آنچه که ما ساختهایم یک المان تعاملی در درون محصولات نساجی است، ما نخها را با یک اتصال به هم وصل میکنیم و از طریق آن شما میتوانید به گوشی موبایل یا تبلت خود وصل شوید».
این تکنولوژی به اندازه یک دکمه شلوار جین لیوایز است و منبع انرژی و اتصالات بلوتوث در آن قرار میگیرد. در حالی که بیشتر فنآوریهای پوشیدنی به لوازم جانبی وابسته است، مانند پروژه عینک گوگل، که البته توسعهدهندگان این پروژه نیز در حال حاضر بیشتر به دنبال دستگاههایی هستند که مانند تیشرتهای «پولو تک» برند رالف لورن بتواند تکنولوژیهای بیومتریک یا زیستسنجشی را بخواند و تشخیص دهد.
مدیران رشد هر دو این شرکتها دریافتهاند که ذینفعان سوم ابتکار آنها توسعهدهندگان هستند و کنفرانس مشترک آنها آغاز عرضه یک محصول نیست بلکه فرصتی برای توسعه زیربنایی یک پلتفرم است. دیلینجر میگوید: «این فرصت به خانهای برای اپلیکیشنها و اشکال جدید تبدیل خواهد شد که هنوز حتی به ذهن ما هم نرسیده است، پتانسیل این پروژه این است که ورودی شما با اشارات و حرکات پاها، تکان دادن دست و مانند اینها انجام شود ».
پوپیرف در رابطه با همکاری گوگل و لیوایز و سر منشاء آن میگوید: «صحبتهای اولیه در رابطه با این پروژه در سال گذشته با حضور مدیران لیوایز در دفتر گوگل صورت گرفت و هردو طرف سعی کردند تا موانع پیش روی انجام این پروژه را از میان بردارند و به نظر هر دو شرکت پتانسیلهای این تکنولوژی آنقدر بالاست که نمیتوان از آن گذشت».
او ادامه میدهد: «برای سودآور بودن و پیشرفت این پروژه دارای فناوری پیشرفته به تولید در حجم عظیم نیازمند هستیم و این مساله با ماهیت مد و تولید بالا از یک محصول مشخص منافات دارد، ما ارتش نیستیم، مد به تنوع نیازمند است و خوشبختانه این تکنولوژی میتواند با انواع پارچه و انواع محصولات پارچهای و حتی پارچههای ابریشمی و لباس زیر هماهنگ شود.» پوشاک مجهز به پروژه «ژاکارد» براحتی میتواند با تکنولوژیهای ارائه شده در تلفن یا تبلت هماهنگ شود. مقامات رسمی هر دو شرکت این تکنولوژی پوشیدنی را فراتر از مفاهیم پیچیده تکنیکی میبینند.
دیلینجر میگوید: «این فرصتی است تا سرهایمان را از درون گوشیها بیرون بکشیم و دوباره با دنیای واقعی ارتباط برقرار کنیم و کارهای عادی مانند تماشای یک کنسرت را به صورت عادی انجام دهیم به جای اینکه آن را ضبط کنیم.» پوپیرف معتقد است که خواسته مردم بازگشت به سادگی است.
تا به حال همیشه وضعیت این بوده است که شما برای داشتن یک تکنولوژی یک دستگاه به دستگاههای قبلی خود اضافه میکردید، یک خرید جدید، یک وسیله جدید برای حمل کردن، اما در مورد لباس این قضیه کمی فرق میکند. لباس چیزی است که همیشه در پس زمینه قرار دارد و همیشه مورد نیاز است. مقامات گوگل اعلام کردهاند که شرکت ژاپنی قدرت تولید نخهای رسانا در اندازهها و ضخامتهای مختلف و حتی رنگهای مختلف را داراست. پوپیرف در حالی که نام شرکت ژاپنی را مخفی نگه داشته است، میگوید: «تلاشهای پیشین برای توسعه نخهای رسانا در یک رنگ از لحاظ ظاهری بسیار زشت بوده و صرفه مالی نداشته و به اندازه کافی رسانا نبوده است.»
کمپانی نخ گفته شده آمادگی خود را برای گسترش بیشتر و همکاری در سطوح بالاتر با پروژه «ژاکارد» اعلام کرده است. دیلینجر میگوید: «آنچه آنها طراحی کردهاند تا به حال در میان تکنولوژیهای دیگر مشاهده نشده است و این بهترین فرصت پیشرفت ماست.»