به گزارش گیل تکس به نقل از اقتصاد پرس ،صنعت نساجی از آن دسته صنایعی است که در طی یکسال اخیر به مدد افزایش نرخ ارز برخلاف رودخانه زیانهای نوسانات ارز جریان داشته و توانسته است برای نخستین بار در طی سالهای گذشته رکورد صادرات خود را بشکند.
ایران یکی از قدیمیترین کشورها در صنایع نساجی است که عمری بیش از 4 هزار سال و بیش از یک قرن صنعتی شدن دارد. نساجی، صنعتی است پرسود و زود بازده، اما چند سالی میشود که چتر بحران و ورشکستگی سایه سیاه خود را از صنعت نساجی ما جمع نمیکند و نمیگذارد دوباره آفتاب بر گلهای آفتابگردان پارچههای رنگارنگی که در این کارخانههای تولید میشود، بتابد و کمی این کارخانهها از سکوت سنگین رکود در آورد.
پرداخت نشدن بدهیهای معوق از سوی دولت به کارخانههای نساجی، قاچاق بیرویه و افتادن بازار نساجی به دست خارجیها و محصولات قاچاق، از دست رفتن بازارهای داخلی و خارجی و.... همه و همه باعث شدند که هر روز سایه این چتر بر روی نساجی سنگینتر شود.
اما این روزها افزایش نرخ ارز و کوتاه شدن دست قاچاقچیها به دلیل توجیهپذیر نبودن قاچاق باعث شده که در دل صنعت نساجی بارقههایی از امید بتابد و صنعتگران این صنعت را به فکر شکوفایی دوباره و یاعلی گفتن برای شروع کار بیندازد.
تعداد شرکتهای نساجی در بورس از تعداد انگشتان یک دست نیز تجاوز نمیکند، اما تمام این فرصتهای طلایی هم نتوانسته کمی اقبال سهامداران را به این دو سه شرکت معطوف به خود کند تا شاید دوباره لبخند بر لبهای خاموش نماد آنها بازگردد.
دبیر انجمن صنعت نساجی ایران، وضعیت صنعت نساجی ایران در طول یکسال گذشته این طور ترسیم میکند: در این مدت افزایش نرخ ارز موجب شده که قاچاق کالاهای نساجی به بازارهای ایران کم شده و بازار دوباره توسط کالاهای ایرانی اداره شود.
علیرضا حائری اضافه کرد: نساجی صنعتی است قاچاقپذیر، بیشترین لطمه را در یک دهه قبل از صنعت نساجی خورد؛ چراکه در این مدت بازار ایران پر بود از محصولات ترکیهای، استرالیایی، آسیای جنوبی شرقی، کرهای و چینی. اما امروز شاهدیم که به مدد افزایش نرخ ارز، قاچاق دیگر توجیهپذیر نیست و از سویی دیگر با کاهش مسافرتهای خارجی کالاهای همراه مسافر نیزکم شده است.
وی افزود: مجموع این عوامل موجب شده است ایران با افزایش تولید و بخشیدن جانی دوباره به ظرفیتهای نساجی خود که تا امروز بیکار بودند بازار را به دست بگیرد و تولید و صادرات برای این صنعت توجیهپذیر شود. که البته افزایش قیمت ارز بر همه این دلایل اولویت دارد.
حایری با بیان اینکه نساجی 40 گونه رشته داشته و دارای شاخههای متنوع است، در پاسخ به سوال خبرنگار ما که آیا رقمی درباره قاچاق محصولات این صنعت به کشور وجود دارد، گفت: مسلما چون قاچاق است، خیر، اما تقریبا دو تا سه میلیارد دلار درسال قاچاق داشتیم که متوقف شده است.
از حائری خواستیم که درباره وضعیت صادرات محصولات ایرانی آماری ارایه دهد، که گفت: میزان صادرات در سال 91 نسبت به سال 90، 24 درصد ودردوماه امسال نسبت به دوماه مدت مشابه سال قبل نیز 14 درصد افزایش یافته است و تاکید میکنم صادرات کالاهایی که تا پیش از این توجیه پذیر نبود امروز به مدد نرخ دلار توجیه پذیر شده است.
وی، چالشهای این صنعت را در اوضاع کنونی مانند تمام صنایع دیگر ایران، تامین نقدینگی عنوان کرد و افزود: به کارگیری تمام ظرفیتهای نصب شده و پر کردن بازار داخل از محصولاتی با نام و مارک تجاری ایرانی و افزایش صادرات همه و همه نیازمند نقدینگی است و متاسفانه صنایع نساجی کنونی ما آنقدر نقدینگی ندارد که مواد اولیه مورد نیازش را بخرد.
فرصتی طلایی که تلف میشود
حائری وضعیت کنونی را فرصتی طلایی برای صنایع نساجی دانست که به دلیل نبود نقدینگی و تحریم سیستم بانکی در حال تلف شدن است.
به گفته او، در حال حاضر تحریم سیستم بانکی موجب شده که گشایش اعتبار السی، اعتبارات بینالمللی و یوزانسها برای ایران و صنعتگرانش غیر ممکن شود.
وی افزود: در گذشته تولیدکنندگان ما با استفاده از این خدمات برای خرید مواداولیه فقط 10 درصد از بهای کل مواد اولیه میدادند و متعهد میشدند مابقی را 6 یا 7 ماه بعد بپردازند. به عبارتی، فرصت مییافتند کالا را تولید و به فروش برسانند، سپس پول را به فروشنده خارجی میپرداختند، اما امروز یک کالایی که یک میلیون دلار قیمت دارد باید پیش پیش 135 دلار ارزش کالا به فروشنده پرداخت شود که بدین ترتیب حتی 35 دلار هم بیشتر پرداخت میشود.
رییس انجمن صنایع نساجی ادامه داد: نکته اینجاست که محصول چند ماهی هم طول میکشد به دست خریداربر سد.
افزایش 100 درصدی قیمت تمام شده
حائری با بیان اینکه قیمت تمام شده کالاهای نساجی نسبت به سال 89 یعنی زمان آغاز طرح، 100 درصد افزایش یافته است، تصریح کرد: قیمت محصولات نساجی دریک سال اخیر اگرچه 40 درصد با توافق سازمان حمایت افزایش یافته است، اما با توافقات صورت گرفته، قرار است دوباره انجمن که وظیفه قیمتگذاری به تازگی برعهدهاش گذاشته شده، نسبت به افزایش نرخها اقدام کند؛ چراکه معتقد است 40 درصد رقم قابل توجهی نیست.
چگونه صنعت نساجی به گرید بالا صعود کرد؟
تورج شهرجردی، مشاور مالی مدیرعامل شرکت نساجی بروجرد در این باره به خبرنگار ما گفت: اگرچه اختلاف قیمت ارز، سخت شدن واردات شرایط بهتری را برای صنعت نساجی ما و حتی دیگر صنایع کشور پدید آورده است، اما امروز صنعت ما با کمبود مواد اولیه مواجه است؛ چراکه هم اکنون کارخانههای ما با کمبود پنبه، پلیاستر، پشم، ویسکوز و اکریلیک و از این نوع مواد اولیه مواجه هستند که همه این محصولات از کره، چین، هند، ترکیه و ازبکستان وارد میشود.
وی افزود: میزان نیاز سالانه کشور به پنبه سالانه 160 هزارتن بیشتر است که تنها 50 هزارتن آن در داخل کشور تولید میشود و مابقی وارد میشود. یا ویسکوز، حدود 50 هزارتن وارد میشود که با گشایش واحدهای جدید پیش بینی میشود به 100 هزارتن نیز افزایش یابد و همه این حجم وارداتی است.
شهرجردی بیان کرد چنانچه به کارخانههای ما خوراک یا مواد اولیه برسد، میتوانیم شاهد رونق دوباره باشیم، اما نکته مهم این است که با افزایش نرخ ارز بهای تمام شده محصولات نساجی نیز افزایش یافته است و به تبعش افزایش هزینههای کارگری، انرژی، مواد کمکی و میانی کار.
خرمی، مدیرعامل ریسندگی خاور نیز خبر از افزایش کیفیت محصولات ایران به گریدهای بالاتر داد و افزود: دریک زمانی ترکها پارچه و مشروبات الکلی را به ایران قاچاق میکردند و خالی برمیگشتند، اما امروز شاهدیم مشروب میآوردند به جایش پارچه که به دلیل نرخ ارز برای آنها میصرفد از کشور خارج میکنند؛ چراکه هر متر پارچه را با قیمت کمی خریداری کرده و پس دوخت لباس و گرفتن ارزش افزوده با قیمتی چند برابر به ایران وارد میکنند.
وی ارتقا ایران را به گرید بی، که در درجه دوم از نظر کیفیت قرار دارد، خرید دستگاههای دست دوم از ترکیه عنوان کرد و افزود: 95 درصد از ماشینآلات استان دنیزلی ترکیه که مرکز نساجی این کشور است، خریداری شده است و این اتفاق باعث افزایش کیفیت محصولات ایرانی شده است.
خرمی، عرضه کالاهای و محصولات نساجی ایران را به 35 درصد زیر قیمتهای جهانی بسیار وسوسه برانگیز دانست تا تاجران ترکی پارچه را از ایران بخرند و محصول نهایی اش را به ایران بدهند.
وی تصریح کرد: در حال حاضر در بخش الیاف و پنبه با بیش از 12 هزارتن کمبود مواجه هستیم و افزایش نرخ موجب شده که هزینه تمام شده بیش از 80 درصد افزایش یابد.
او درباره بسته بودن نماد این شرکت بورسی گفت: نماد ریسندگی خاور به خاطر وضعیت صنعت نساجی مدتهاست که خاموش است و امید است با یک بازسازی اساسی تا سال 93 دوباره شاهد بازگشایی نماد شرکتمان باشیم.
خرمی، با بیان اینکه از سال 1381 تاکنون نماد بسته است، افزود: اصلاح ساختار از نظر فنی و مالی و اصلاح ساختار بههم ریخته شرکت باعث میشود که شرکت دوباره ریکاوری شده و به تابلو برگردد.