ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | 2 | 3 | 4 | |||
5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 |
12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 |
19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 |
26 | 27 | 28 | 29 | 30 | 31 |
دبیر انجمن نساجی ایران میگوید نرخ ارز در بازار به کف قیمتی خود رسیده است و نباید اجازه داد به هر دلیل هیجانی ارزش پول ملی دجار نوسان شدید شود.
دبیر انجمن نساجی ایران میگوید نرخ ارز در بازار به کف
قیمتی خود رسیده است و نباید اجازه داد به هر دلیل هیجانی ارزش پول ملی
دجار نوسان شدید شود.
به گزارش خبرنگار شبکه ایران، علیرضا حائری در گفتگوبا شبکه ایران در خصوص
گفتههای رییس کل بانک مرکزی مبنی بر اینکه نرخ ارز در بازار بالاتر از
۲۹۰۰ تومان است گفت: این گفته درست است و نباید اجازه داد اقتصاد ایران با
نرخ ارز پایینتر از این فعالیت کند. به گفته حائری بلایی که در دو سال اخیر سر اقتصاد ایران آمد و قیمت ها
به یکباره جهش پیدا کرد ناشی از تقویت مصنوعی ریال در سالهای گذشته بود که
چوب آنرا مردم در دو سال خوردند.
حائری افزود: اکنون هم اتفاق خاصی در اقتصاد کشور رخ نداده که ارزش ریال
چند صد تومان بالا رفته است بلکه اگر جهش بزرگی در صادرات رخ میداد و یا
تولید کشور تقویت میشود آنگاه میتوان انتظار کاهش نرخ ارز را داشت.
به اعتقاد حائری، کاهش نرخ ارز دو دلیل عمده داشته است، یکی اثرات هیجانی
بر دیپلماسی کشور در هفتههای اخیر و دیگر هم هجوم دلارهای خانگی به بازار.
حائری خاطرنشان کرد: این دو عامل تقاضا را در بازار معکوس کرده و عرضه
افزایش یافته است در صورتی که تقاضا هم از سوی برخی واردکنندگان از بازار
حذف شده است.
وی تاکید کرد: اگر دنبال رونق صادرات و تولید و کاهش قاچاق و واردات هستیم.
باید نرخ ارز در قیمتهای کنونی بماند و گرنه به روزی میرسیم که دوباره
جنسهای بنجل چینی در بازارهای کشور جولان بدهند.
به گزارش شبکه ایران، ولی الله سیف، رییس کل بانک مرکزی هفته قبل و همزان
با سیر نزولی دلار در بازار که در آستانه ۲۸۰۰ تومان قرار داشت اعلام کرد
که نرخ ارز به کف خود در بازار رسیده است. این اعلام کافی بود تا نرخ دلار
از کاهش بازایستد. اگرچه یک روز بعد اندکی صعود کرد اما دوباره به یک قیمت
متعادل در مقایسه با آنچه رییس کل گفته بود بازگشت.
حمایت ها و انتقادهایی از گفته سیف در رسانه ها منعکس شد با این حال با نگاهی به لیست حامیان این تصمیم، همگی آن ها جز تولیدکنندگان و صنعتگران کشور به شمار می آیند حال آنکه دسته مخالفان بیشتر افراد دانشگاهی و آکادمیک بودند.