ﭼﻜﻴﺪه
ﭘﻠﻲﻳﻮرﺗﺎن ﺣﺴﺎس ﺑﻪ دﻣﺎ ﻳﻜﻲ از ﻣﻮاد ﭘﻠﻴﻤﺮی ﺟﺪﻳﺪ ﻫﻮﺷﻤﻨﺪ ﺑﻪ ﺷﻤﺎر ﻣﻲرود ﻛﻪ اﺧﻴﺮا ﺑﺮای ﻛﺎرﺑﺮدﻫﺎی ﻏﺸﺎﻳﻲ و ﻧﺴﺎﺟﻲ ﻣﻮرد ﺗﻮﺟﻪ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ . آزﻣﺎﻳﺸﺎت ﺣﺎﺿﺮ در اﻳﻦ ﻣﻘﺎﻟﻪ ﺑﺎ ﻫﺪف ﺑﺮرﺳﻲ اﻧﺪازهﮔﻴﺮی ﺧﺎﺻﻴﺖ ﺗﺮاواﻳﻲ ﭘﻠﻲ-ﻳﻮرﺗﺎن و ﻣﻘﺎﻳﺴﻪ آن ﺑﺎ ﻫﻤﻴﻦ ﺧﺎﺻﻴﺖ در دو ﭘﻠﻴﻤﺮ ﭘﻠﻲاﻛﺮﻳﻠﻮﻧﻴﺘﺮﻳﻞ و ﭘﻠﻲﻣﺘﻴﻞﻣﺘﺎﻛﺮﻳﻼت اﻧﺠﺎم ﺷﺪه اﺳﺖ . ﻧﺘﺎﻳﺞ ﻧﺸﺎن ﻣﻲدﻫﺪ ﻛﻪ در دﻣﺎی ۫ 70 C ﻏﺸﺎء ﭘﻠﻲﻳﻮرﺗﺎن ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ دو ﻏﺸﺎی دﻳﮕﺮ ﺑﻴﺸﺘﺮﻳﻦ ﻣﻘﺪار ﻧﻔﻮذ ﺑﺨﺎر آب را ﻧﺸﺎن داد، ﺧﺎﺻﻴﺖ ﺗﺮاواﻳﻲ اﻳﻦ ﻣﻮاد دارای ﻳﻚ ﺗﻐﻴﻴﺮ ﻧﺎﮔﻬﺎﻧﻲ در ﻣﺤﺪودهی ﻣﻌﻴﻨﻲ از درﺟﻪ ﺣﺮارت ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ. ﺗﺮاواﻳﻲ ﺑﺨﺎر آب ﭘﻠﻲﻳﻮرﺗﺎن ﺣﺴﺎس ﺑﻪ دﻣﺎ ﻣﻲﺗﻮاﻧﺪ ﻛﺎرﺑﺮد ﺟﺎﻟﺒﻲ در ﺻﻨﻌﺖ ﻧﺴﺎﺟﻲ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ. اﮔﺮ ﻣﺤﺪودهی درﺟﻪ ﺣﺮارت ﻛﻪ ﻣﻨﺠﺮ ﺑﻪ ﺗﻐﻴﻴﺮ ﻧﺎﮔﻬﺎﻧﻲ در ﺧﺎﺻﻴﺖ ﺗﺮاواﻳﻲ ﻣﻲﺷﻮد ﺑﻪ ﮔﻮﻧﻪای ﻃﺮاﺣﻲ ﺷﻮد ﻛﻪ ﻣﺘﻨﺎﺳﺐ ﺑﺎ ﺷﺮاﻳﻂ ﻣﻄﻠﻮب ﺑﺪن اﻧﺴﺎن ﺑﺎﺷﺪ ﻣﻲﺗﻮان ﮔﺮﻣﺎ و رﻃﻮﺑﺖ ﭘﻮﺳﺖ ﺑﺪن را ﺑﻮﺳﻴﻠﻪی ﭼﻨﻴﻦ ﻣﻮادی ﻛﻨﺘﺮل ﻛﺮد. ﭘﻠﻲﻳﻮرﺗﺎن ﺣﺴﺎس ﺑﻪ دﻣﺎ و ﺳﺎﻳﺮ ﭘﻠﻴﻤﺮﻫﺎﻳﻲ ﻛﻪ رﻓﺘﺎر ﻫﻮﺷﻤﻨﺪ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ درﺟﻪ ﺣﺮارت ﻧﺸﺎن ﻣﻲدﻫﻨﺪ ﺑﻄﻮر ﻋﻤﻮﻣﻲ از ﭘﻠﻴﻤﺮﻫﺎی دﺳﺘﻪای ﺗﺸﻜﻴﻞ ﺷﺪه اﺳﺖ. ﭘﻠﻲﻳﻮرﺗﺎن دارای دو ﻧﻮع ﺑﻠﻮک در ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن ﺷﻴﻤﻴﺎﻳﻲ زﻧﺠﻴﺮ ﭘﻠﻴﻤﺮی ﺧﻮد ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ ﻛﻪ ﻳﻜﻲ از آﻧﻬﺎ دارای درﺟﻪ ﺣﺮارت اﻧﺘﻘﺎل ﻛﻤﺘﺮ از دﻳﮕﺮی اﺳﺖ؛ T1 و T2. ﻓﺎزی ﻛﻪ در T1 ( ﻛﻤﺘﺮ از T2) ﺑﻪ ﻣﺎﻳﻊ آﻣﻮرف ﺗﺒﺪﻳﻞ ﻣﻲﺷﻮد، ﻓﺎز ﻧﺮم ﻧﺎﻣﻴﺪه ﻣﻲﺷﻮد. ﺑﺮ ﻫﻤﻴﻦ اﺳﺎس ﻓﺎز ﺳﺨﺖ در درﺟﻪ ﺣﺮارت ﺑﺎﻻﺗﺮ ﻳﻌﻨﻲ T2 ﺑﻪ ﻣﺎﻳﻊ آﻣﻮرف ﺗﺒﺪﻳﻞ ﻣﻲﺷﻮد. ﺧﺎﺻﻴﺖ ﺗﺮاواﻳﻲ ﭼﻨﻴﻦ ﻣﻮادی در ﻣﺤﺪوده درﺟﻪ ﺣﺮارت T1 ﺑﻄﻮر ﻧﺎﮔﻬﺎﻧﻲ ﺗﻐﻴﻴﺮ ﻣﻲﻛﻨﺪ. ﺗﺮﻛﻴﺐ اﻳﻦ وﻳﮋﮔﻲ ﺑﺎ ﭘﻮﺷﺎک ﻣﻨﺠﺮ ﺑﻪ ﺗﻮﻟﻴﺪ ﻣﻨﺴﻮﺟﺎت ﻫﻮﺷﻤﻨﺪ ﻣﻲﺷﻮد. ﭼﻨﻴﻦ رﻓﺘﺎر ﻫﻮﺷﻤﻨﺪی ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﭘﺎرﭼﻪ را ﺿﺪ آب ﻣﻲﻛﻨﺪ ﺑﻠﻜﻪ ﻗﺎﺑﻠﻴﺖ ﺗﻨﻔﺲ آن را در درﺟﻪ ﺣﺮارﺗﻬﺎی ﻣﺨﺘﻠﻒ ﻛﻨﺘﺮل ﻣﻲ .ﻛﻨﺪ
واژهﻫﺎی ﻛﻠﻴﺪی: ﻣﻨﺴﻮﺟﺎت ﻫﻮﺷﻤﻨﺪ، ﻗﺎﺑﻠﻴﺖ ﺗﺮاواﻳﻲ، ﭘﻠ ﻳﻲ ﻮرﺗﺎن ﺣﺴﺎس ﺑﻪ درﺟﻪ ﺣﺮارت.

دانلود این مقاله

مدیر سایت چهارشنبه 4 اردیبهشت‌ماه سال 1392 ساعت 05:53 ب.ظ