ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | 2 | 3 | 4 | |||
5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 |
12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 |
19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 |
26 | 27 | 28 | 29 | 30 | 31 |
برای مشاهده متن کامل مطلب از لینک دانلود آن را دریافت کنید.
نایلون۶/۶:
اگر در طول فرایند پلیمریزاسیون گروههای عاملی واکنش دهنده ها از طریق واکنش دادن با یکدیگر افزایش یابند و منومرها والیگومرها با هم واکنش دهند یک بسپار مرحله ای شکل می گیرد. به این واکنش که در آن اندازه ی مولکول های پلیمر به آرامی زیاد می شود، پلیمریزاسیون مرحله ای می گویند.
در بسپارش مرحله ای دی مرها، تری مرها و... n مرها هر کدام شامل گروه های عاملی هستند که می توانند با هم ترکیب شده و پلیمر بزرگتری را تولید کنند به همین دلیل در این فرایند در هر لحظه از واکنش طول های متفاوتی از پلیمرها داریم و بر خلاف بسپارش زنجیری درشت مولکول ها با وزن مولکولی بالا فقط در انتهای واکنش (در درجه تبدیل بیش از %98) ایجاد می شوند. در پلیمر های مرحله ای(تراکمی[1]) در اثر واکنش گروههای عاملی منومرهای موجود معمولا یک مولکول با جرم موکولی پایین مثل آب، الکل یا اسیدحذف می شود. اگر یک منومر با دو عامل فعال داشته باشیم، پلیمریزاسیون تراکمی همگن (مثل واکنش آمینو اسیدها) و اگر گروههای عاملی پلیمر از ساختمان دو منومر مختلف باشند پلیمریزاسیون تراکمی نا همگن مانند(پلی آمید) داریم.