ﻃﺮاﺣﻲ اﺳﺘﺮاﺗﮋی رﻗﺎﺑﺘﻲ در ﺻﻨﻌﺖ ﻧﺴﺎﺟﻲ : ﻳﻚ اﻟﺰام ﻣﺪﻳﺮﻳﺘﻲ
وﺣﻴﺪ ﻣﺤﻤﺪی ، ﺣﺎﻣﺪ ﻣﺤﻤﺪی
ﭼﻜﻴﺪه"رﻗﺎﺑﺘﻲ ﺑﻮدن" ﻳﻜﻲ از آن واژه ﻫﺎﻳﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ دﻗﻴﻘﺎ" در دوره ﺟﻬﺎﻧﻲ ﺷﺪن ﻇﺎﻫﺮ ﺷﺪه و ﭘﺪﻳﺪ آﻣﺪه اﺳﺖ . در آﺧﺮﻳﻦ دﻫﻪ ﻗﺮن ﺑﻴﺴﺘﻢ اﻳﻦ واژه ﺑﻪ ﻳﻚ واژه ﻛﻠﻴﺪی ﺑﺮای ﺗﻮﺻﻴﻒ ﺗﻮان اﻗﺘﺼﺎدی ﻛﺸﻮرﻫﺎ ﻳﺎ ﺟﺎﻳﮕﺎه ﻳﻚ ﺷﺮﻛﺖ (ﺻﻨﻌﺖ) ﺧﺎص ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ و ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ رﻗﺒﺎﻳﺶ در ﺑﺎزار ﺗﺒﺪﻳﻞ و اﺳﺘﻔﺎده ﺷﺪه اﺳﺖ . در ﺻﻨﺎﻳﻊ ﻧﺴﺎﺟﻲ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻳﻜﻲ از ﺻﻨﺎﻳﻊ اﺻﻠﻲ و ﭘﺎﻳﻪ در ﻛﺸﻮر ، ﭘﺪﻳﺪه رﻗﺎﺑﺘﻲ ﺑﻮدن ﺑﺎﻳﺪ ﻣﻮرد ﺗﻮﺟﻪ وﻳﮋه ﻣﺪﻳﺮان اﻳﻦ ﺻﻨﻌﺖ ﻗﺮار ﮔﻴﺮد . ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ ، در اﻳﻦ ﻧﻮﺷﺘﺎر ﺳﻌﻲ ﻣﻲ ﺷﻮد ﺗﺎ ﺑﺎ ﺑﻴﺎن ﻣﺴﺎﻟﻪ در زﻣﻴﻨﻪ رﻗﺎﺑﺖ ﭘﺬﻳﺮی و روش ﻫﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﺻﻨﺎﻳﻊ ﻧﺴﺎﺟﻲ ﺑﺎﻳﺪ از آن ﺑﻬﺮه ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺗﺎ ﺑﻪ ﻳﻚ ﻣﺰﻳﺖ رﻗﺎﺑﺘﻲ
ﻧﺎﺋﻞ ﮔﺮدﻧﻨﺪ و ﺑﺎ ﺑﻴﺎن ﺷﺎﺧﺺ ﻫﺎی رﻗﺎﺑﺘﻲ از ﺟﻤﻠﻪ : ﺳﺮﻣﺎﻳﻪ ﮔﺬاری ، ﺑﻬﺮه وری ، ﺗﺠﺎرت و اﺳﺘﺎﻧﺪارد زﻧﺪﮔﻲ و در ﻫﻤﻴﻦ راﺳﺘﺎ ، اراﺋﻪ ﻳﻜﻲ از ﻛﺎرﺑﺮدی ﺗﺮﻳﻦ اﺳﺘﺮاﺗﮋی ﻫﺎ در زﻣﻴﻨﻪ رﻗﺎﺑﺖ ﭘﺬﻳﺮی ﻳﻌﻨﻲ "اﺳﺘﺮاﺗﮋی ﻫﺎی رﻗﺎﺑﺘﻲ ﭘﻮرﺗﺮ" اﺷﺎره ﺷﻮد ﻛﻪ ﺑﺴﻴﺎری از ﺷﺮﻛﺖ ﻫﺎی ﻣﻮﻓﻖ ﺟﻬﺎﻧﻲ از اﻳﻦ اﺳﺘﺮاﺗﮋی ﺑﻪ ﺧﻮﺑﻲ ﺑﻬﺮه ﮔﺮﻓﺘﻪ و ﺑﻪ ﻳﻚ ﻣﺰﻳﺖ رﻗﺎﺑﺘﻲ در ﺑﺎزارﻫﺎی ﺑﻴﻦ اﻟﻤﻠﻠﻲ ﻧﺎﺋﻞ ﮔﺸﺘﻪ اﻧﺪ و ﺳﭙﺲ اﻳﻦ ﻧﺘﻴﺠﻪ ﺣﺎﺻﻞ ﻣﻲ ﺷﻮد ﻛﻪ ﻣﺪﻳﺮان ﺻﻨﺎﻳﻊ ﻧﺴﺎﺟﻲ ﺑﺎ ﺑﻬﺮه ﮔﻴﺮی از اﻳﻦ اﺳﺘﺮاﺗﮋی ﻫﺎ ﻣﻲ
ﺗﻮاﻧﻨﺪ ﺑﺎ ﺷﺮاﻳﻂ ﻣﺤﻴﻂ ﺳﺎزﮔﺎر ﺷﺪه و از اﻧﻌﻄﺎف ﭘﺬﻳﺮی زﻳﺎدی ﺑﺮﺧﻮردار ﺷﻮﻧﺪ و از اﻳﻦ ﻃﺮﻳﻖ ﺑﻪ رﻗﺎﺑﺖ ﭘﺬﻳﺮی ﺑﭙﺮدازﻧﺪ .
واژه ﻫﺎی ﻛﻠﻴﺪی : اﺳﺘﺮاﺗﮋی، ﻣﺰﻳﺖ رﻗﺎﺑﺘﻲ، ﺻﻨﻌﺖ ﻧﺴﺎﺟﻲ