ﺑﺮرﺳﻲ اﺛﺮ ﻃﺮح ﺑﺎﻓﺖ(ﺳﺮژه1/2وﺗﺎﻓﺘﻪ)و روش رﻳﺴﻨﺪﮔﻲ ﻧﺦ ﺑﺎﻓﺖ(رﻳﻨﮓ و ﭼﺮﺧﺎﻧﻪ )ای در ﭘﺮزدﻫﻲ ﭘﺎرﭼﻪ ﻫﺎی ﺗﺎری ﭘﻮدی
ﻣﻬﺴﺎ ﻛﻼﻧﺘﺮی ، ﻓﺮﺷﻴﺪ ﺷﺮﻳﻒ ﻧﮋاد
ﭼﻜﻴﺪه
ﭘﺮزدﻫﻲ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻳﻜﻲ از ﻣﺸﻜﻼت اﺳﺎﺳﻲ ﭘﺎرﭼﻪ ﻫﺎﻳﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﺎ ﻧﺦ اﺳﺘﻴﭙﻞ ﺗﻬﻴﻪ ﻣﻲ ﺷﻮد و این ﻣﺸﻜﻞ ﻛﻪ در ﻃﻲ ﻣﺼﺮف ﻛﺎﻻ ﺑﻪ وﺟﻮد ﻣﻲ آ , ﺪﻳ ﻳﺷﺪ ﺪاً ﻣﻮﺟﺐ ﻇﺎﻫﺮ ﻧﺎﻣﻨﺎﺳﺐ وﻛﻬﻨﮕﻲ ﻛﺎﻻ ﻣﻲ ﺷﻮد.ﻣﻴﺰان ﭘﺮزدﻫﻲ ﭘﺎرﭼﻪ ﺑﻪ ﻋﻮاﻣﻞ ﻣﺘﻌﺪدی ﺑﺴﺘﮕﻲ دارد ﻛﻪ ﻣﻬﻤﺘﺮﻳﻦ آﻧﻬﺎ ﻋﺒﺎرﺗﻨﺪ از ﺧﻮاص اﻟﻴﺎف, ﺳﺎﺧﺘﺎر ﻧﺦ و ﭘﺎرﭼﻪ و ﻣﻮاد ﺗﻜﻤﻴﻠﻲ ﺑﻪ ﻛﺎر رﻓﺘﻪ.ﻛﻪ ﺑﺎ ﺷﻨﺎﺧﺖ اﺛﺮات ﻫﺮ ﻳﻚ اﻳﻦ از ﻋﻮاﻣﻞ و اﻧﺠﺎم ﺗﻐﻴﻴﺮات ﻻزم ﻣﻲ ﺗﻮان ﭘﺮزدﻫﻲ را ﺑﻪ ﺣﺪاﻗﻞ رﺳﺎﻧﺪ. در اﻳﻦ ﺗﺤﻘﻴﻖ ﺟﻬﺖ ﺑﺮرﺳﻲ اﺛﺮ روش رﻳﺴﻨﺪﮔﻲ و ﻃﺮح ﺑﺎﻓﺖ از ﻧﻤﻮﻧﻪ ﭘﺎرﭼﻪ ﻫﺎی ﭘﻨﺒﻪ ـ ﭘﻠﻲ اﺳﺘﺮی (ﺑﺎ درﺻﺪ ﻣﺨﻠﻮط 65-35 و )وﻳﺴﻜﻮزـ ﭘﻠﻲ اﺳﺘﺮ(ﺑﺎ درﺻﺪ ﻣﺨﻠﻮط 65-35) در دو ﻃﺮح ﺑﺎﻓﺖ ﺗﺎﻓﺘﻪ و ﺳﺮژه 2/1 و ﻳﻚ ﻧﻤﻮﻧﻪ ﭘﺎرﭼﻪ 100% ﭘﻨﺒﻪ ای ﺑﺎ ﺑﺎﻓﺖ ﭘﺎﻧﺎﻣﺎ اﺳﺘﻔﺎده ﮔﺮدﻳﺪ.ازﻫﺮ ﻃﺮح ﺑﺎﻓﺖ, دو ﻧﻤﻮﻧﻪ ﺑﺎ ﺧﻮاص ﻛﺎ ﻣﻼ ﻳﻜﺴﺎن و از دو ﻧﻮع ﻧﺦ رﻳﻨﮓ و اﭘﻦ اﻧﺪﺗﻬﻴﻪ ﺷﺪ.ﻧﻤﻮﻧﻪ ﭘﺎرﭼﻪ ﻫﺎی ﻣﺬﻛﻮر ﺗﻮﺳﻂ دﺳﺘﮕﺎه Martindale ﻃﺒﻖ اﺳﺘﺎﻧﺪارد ﺗﺤﺖ آزﻣﺎﻳﺶ ﭘﺮزدﻫﻲ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ.ﻃﺒﻖ ﻧﺘﺎﻳﺞ ﺑﺪﺳﺖ آﻣﺪه ﭘﺮزدﻫﻲ ﭘﺎرﭼﻪ ﻫﺎی ﺑﺎﻓﺘﻪ ﺷﺪه ﺑﺎ ﻧﺦ رﻳﻨﮓ ﺑﻴﺸﺘﺮ از ﻧﺦ ﭼﺮﺧﺎﻧﻪ ای ﺑﻮده اﺳﺖ. از دﻻﻳﻞ آن ﻣﻲ ﺗﻮان ﺑﻪ ﺧﺎﺻﻴﺖ ﻛﺮﻛﻲ ﺗﺮ ﺑﻮدن ﻧﺨﻬﺎی رﻳﻨﮓ، ﺗﺸﻜﻴﻞ ورﻓﻊ ﺳﺮﻳﻊ ﭘﺮز در ﭘﺎرﭼﻪ ﻫﺎی ﺑﺎﻓﺘﻪ ﺷﺪه ﺑﺎ ﻧﺦ ﭼﺮﺧﺎﻧﻪ ای و وﺟﻮد اﻟﻴﺎف ﻛﻤﺮ ﺑﻨﺪی در ﻧﺨﻬﺎی ﭼﺮﺧﺎﻧﻪ ای اﺷﺎره ﻛﺮد . در ﺑﺮرﺳﻲ اﺛﺮ ﻃﺮح ﺑﺎﻓﺖ، ﭘﺮزدﻫﻲ ﭘﺎرﭼﻪ ﻫﺎی ﺑﺎﻓﺘﻪ ﺷﺪه ﺑﺎ ﻃﺮح ﺳﺮژه ﺑﻪ ﻧﺴﺒﺖ ﭘﺎرﭼﻪ ﻫﺎی ﺗﺎﻓﺘﻪ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺑﻮده اﺳﺖ.ﻛﻪ ﻣﻲ ﺗﻮان اﻳﻦ ﻧﺘﻴﺠﻪ را ﺑﻪ ﺳﺎﺧﺘﺎر ﺑﺎز ﺗﺮ ﭘﺎرﭼﻪ ﻫﺎی ﺳﺮژه ﺑﺴﺘﮕﻲ داد .
واژهﻫﺎی ﻛﻠﻴﺪی: ﭘﺮزدﻫﻲ، ﻃﺮح ﺑﺎﻓﺖ، ﺳﺮژه، ﺗﺎﻓﺘﻪ، ﭘﺎﻧﺎﻣﺎ، روش رﻳﺴﻨﺪﮔﻲ، رﻳﻨﻚ، ﭼﺮﺧﺎﻧﻪ ای