لباسهای چینی المپیکیها در راه تهران
به گزارش «نساجی نیوز» به نقل از ایسنا، با وجود تلاش و پیگیری
کمیته ملی المپیک و رایزنیهای متعدد برای نپرداختن گمرکی جهت ترخیص این
کانتینرها، لباسهای تمرینی پس از پرداخت 150 میلیون تومان گمرکی از بندر
عباس ترخیص شد.
این محموله شامل 1000 دست لباس و 17 هزار ست است.
حدود 6 ماه قبل کمیته ملی المپیک برای نخستین بار برای تهیه لباس تمرینی
ملیپوشان المپیکی با یک شرکت چینی قرارداد بست که طبق این تفاهم 1000 دست
لباس به همراه 40 هزار دلار پول نقد به کمیته ملی المپیک داده میشود که از
این بین در زمان انعقاد قرارداد 20 هزار دلار توسط نمایندگان چینی به
کمیته پرداخت شد و قرار است مابقی این مبلغ هفته آینده پس از حضور
نمایندگان شرکت Erke در ایران پرداخت شود.
کمیته ملی المپیک در نظر دارد بلافاصله پس از رسیدن این محموله پس از سایز
بندی لباسها، آنها را در اختیار ملیپوشان المپیکی قرار دهد.
روش مک کیب-تیل (به انگلیسی: McCabe–Thiele method) روشی است در مهندسی شیمی که برای طراحی برجهای تقطیر پالایشگاهی و صنعتی استفاده میشود. در برجهای تقطیر صنعتی، تعدادی صفحهٔ بزرگ در فاصلههای معین قرار دارند که به سینی[واژهنامه ۱] معروف هستند. بر اثر انتقال جرم بین بخار که در ریبویلر ایجاد میشود و مایعی که از کندانسور ریزش میکند، جداسازی در طی طول برج و بر روی سینیها انجام میشود.[۱]. در این روش، محاسبهٔ تعداد سینیهای مورد نیاز در طراحی برجهای تقطیر صنعتی و پالایشگاهی با روش ترسیمی بیان میشود. برای این منظور نیاز به داشتن نموداری است که غلظت بخار و مایع در دماها و فشارهای مختلف در طی فرآیند تقطیر را نشان داده باشد. این نمودار به «نمودار تعادلی» معروف است. در فرآیند تقطیر ممکن است دو یا بیش از دو جز از یکدیگر جداسازی شوند، ولی در این روش فقط به جداسازی دو جز با فراریتهای مختلف از هم پرداخته میشود.
ویژگی مهم روش مک کیب-تیل سادگی آن برای بیان یک فرآیند پیچیده صنعتی و فیزیکی است، به طوری که با استفاده از یک نمودار ساده میتوان به شکل کلی تغییرات داخل یک برج تقطیر را بررسی کرد. این روش اگرچه دارای خطای زیادی است ولی از لحاظ آموزشی دارای اهمیت بالایی است، طوری که تقریبا در تمام دانشگاههای جهان در رشته مهندسی شیمی تدریس میشود.[۲] دیگر روشهای موجود برای محاسبه سینیها در برج تقطیر عبارتند از روش پانچون-ساواریت و معادله فنسک. این روشها نسبت به روش مک کیب-تیل اطلاعات دقیقتری به دست میدهند ولی در عوض پیچیدگی محاسبات در آنها بالاتر است. روش مک کیب-تیل نسبت به این روشها سادهتر میباشد ولی خطای آن بیشتر است.
روش مک کیب-تیل در سال ۱۹۲۵ میلادی، توسط دو مهندس شیمی به نامهای وارن لی مک کیب و ارنست تیل که هر دو از دانش آموختگان دانشگاه MIT بودند، ارائه شد.[۳] فرضهای اساسی این روش عبارت اند از:
برابری گرمای نهان مولی اجزا در تبدیل از بخار به مایع و برعکس
برابری شدت جریانهای مایع و بخار بر حسب مول در ورودی و خروجی از سینیها
اختلاط مایع و بخار در هر سینی آدیاباتیک است، یعنی گرما بر اثر اختلاط اجزا تبادل یا ایجاد نمی شود.
اختلاف دما بین سینیهای متوالی برج ناچیز است زیرا از اتلاف گرما صرف نظر میشود.
سلام مهندس.مطلب بالا روگفتم شاید به دردتون بخوره اینم منبعش:
http://fa.wikipedia.org
خیلی ممنون