سرمایه‌گذاری ترکیه، پاکستان و بنگلادش در صنعت نساجی ایران

حدود پنج سال است که دولت هیچگونه سرمایه‌گذاری مستقیمی در بخش نساجی انجام نداده و فضا برای سرمایه‌گذاری بخش خصوصی فراهم است.

شبکه ایران_ تا پیش از این خیلی‌ها تصور می‌کردند صنعت نساجی یکی از صنایع فرسوده، بدون بهره‌وری و اشتغالزایی پائین است و حتی بارها اعلام می‌شد که صنعت نساجی در حال ورشکسته شدن است اما طی پنج سال اخیر و با ورود پررنگ بخش خصوصی ورق برگشت و اکنون همگان به این یقین رسیده‌اند که صنعت نساجی اگر دست بخش خصوصی باشد و مدیران لایق روی کار بیایند این صنعت نه زیان‌ده است و نه اشتغالزایی آن پائین است.

گفته می‌شود سرانه سرمایه‌گذاری دربخش صنعت برای ایجاد اشتغال به‌طور متوسط 145 میلیون تومان است اما در صنعت نساجی با هزینه‌ای بالغ بر 25 تا 30 میلیون تومان می‌توان نرخ اشتغالزایی را بالا برد. درحقیقت با یک پنجم سرمایه‌گذاری، اشتغالزایی قابل توجهی را در صنعت نساجی می‌توان رقم زد.

مهدی اسلام‌پناه مدیرکل دفتر نساجی و پوشاک وزارت صنعت، معدن و تجارت می‌گوید: میزان سرمایه‌گذاری در صنعت نساجی توسط بخش خصوصی رشد صعودی یافته و خوشبختانه این سیر با سرعت مناسبی در حال حرکت است.

وی با بیان این‌که صنعت نساجی در افزایش میزان ارزش افزوده و اشتغالزایی کشور سهم بسزایی دارد، تصریح کرد: بخش خصوصی در سال‌های اخیر به لحاظ سودآور بودن صنعت نساجی وارد این عرصه شده‌ و توانسته‌ در تمام بخش‌ها فعالیت کند.

وی ادامه داد: دولت طی سال‌های اخیر هیچ سرمایه‌گذاری در بخش نساجی انجام نداده است و فضا را برای بخش خصوصی فراهم کرده تا آنها به صورت تخصصی در این بخش فعالیت کنند.

اسلام‌پناه خاطرنشان کرد: وزارت صنعت، معدن و تجارت برنامه‌های جامعی را برای صنعت نساجی تدوین کرده است. برنامه‌های مذکور با فعال شدن صندوق توسعه ملی اجرایی خواهد شد. از آنجا که صندوق توسعه ملی در ارائه تسهیلات شرایط مناسبی دارد، بخش تولید می‌تواند بهترین استفاده را داشته باشد و با منابع پایدار نسبت به رشد تولید اقدام کند.

وی در ادامه خواستار ثبات نرخ ارز شد و اذعان داشت: اگر نرخ ارز تثبیت شود میزان سرمایه‌گذاری در بخش صنعت افزایش خواهد یافت. سرمایه‌گذاران باید اطمینان‌های لازم را داشته باشند که پس از سرمایه‌گذاری در پروژه‌ها با نوسان نرخ ارز رو‌به‌رو نخواهند شد.

علیرضا حائری دبیر انجمن صنایع نساجی ایران نیز در گفت‌وگویی اظهار داشت: حدود پنج سال است که دولت هیچگونه سرمایه‌گذاری مستقیمی در بخش نساجی انجام نداده و فضا برای سرمایه‌گذاری بخش خصوصی فراهم است.

وی تأکید کرد: طی سال‌های اخیر کارخانه‌های متعددی در بخش الیاف، نخ، کف‌پوش و فرش‌های ماشینی ایجاد شده است، به گونه‌ای که کاشان توانسته قطب تولید فرش ماشینی در کشور شود و بزودی این استان قطب تولید فرش ماشینی در منطقه خواهد شد و روند مذکور بیانگر توسعه سرمایه‌گذاری است.

وی درباره سرمایه‌گذاری کشورهای خارجی نیز خاطرنشان کرد: کشور ترکیه به صورت مشارکتی یا 100درصدی در بخش نساجی سرمایه‌گذاری کرده‌ است و حتی محصولاتش را از ایران به سایر کشورها صادر می‌کند.

اخیراً نیز پاکستان و بنگلادش که در زمینه نساجی کارنامه خوبی دارند، برای سرمایه‌گذاری در صنعت نساجی ابراز تمایل کرده‌اند. آنها خواستار انتقال ماشین‌آلات نساجی و سرمایه‌گذاری در ایران هستند.

وی توضیح داد: واحدهای نساجی کشور پاکستان به علت مشکل انرژی و قطعی برق، متحمل خسارت‌های زیادی می‌شوند، از این رو قصد دارند ماشین‌آلات و خطوط تولیدشان را وارد ایران کنند تا بهره‌وری و سوددهی خود را بالا ببرند. از سویی دیگر مناسبات مطلوب بین ایران و پاکستان عامل دیگری است تا آنها برای سرمایه‌گذاری در کشورمان رغبت بیشتری داشته باشند. وی تأکید کرد: کشور ترکیه نیز به دلیل هزینه‌های بالای انرژی و دستمزد پرسنل و نیروی انسانی خود سرمایه‌گذاری در ایران را در اولویت برنامه خود قرار داده است.

حائری یادآور شد: در گذشته نساجی‌هایی که ریشه دولتی داشتند به دنبال افزایش بهره‌وری و ارتقای کیفی محصولات خود نبودند اما با عدم‌سرمایه‌گذاری دولت، بخش خصوصی توانست وارد این عرصه شود و در بخش منسوجات و پوشاک با کشورهای صاحبنام رقابت کند.

وی تصریح کرد: اگر تولیدکنندگان ایرانی همراه با نیاز و سلایق کشور حرکت نکنند کشورهایی چون ژاپن، کره و اتحادیه اروپا نیاز مردم را شناسایی کرده و محصولات خود را وارد بازار می‌کنند.

وی تأکید کرد: بخش خصوصی برای سرمایه‌گذاری‌های جدید در صنعت نساجی آمادگی لازم را دارد.

اما به رغم توسعه صنعت نساجی،در هفت ماهه امسال یک هزار و 62 تن پوشاک به ارزش 11 میلیون دلار وارد کشور شده است که در مدت مشابه سال گذشته، این میزان یک هزار و 56 تن به ارزش 9 میلیون دلار بوده و بر این اساس 63/0 درصد به لحاظ وزنی و 60/17 درصد به لحاظ ارزشی رشد داشته است. در این مدت امارات متحده عربی، ایتالیا و چین، سه کشور عمده مبدأ واردات پوشاک به کشورمان بوده‌اند که میزان واردات پوشاک از امارات 489 تن به ارزش چهار میلیون و 453 هزار دلار بوده و این کشور از نظر وزنی 03/46 درصد و از نظر ارزشی 29/40 درصد از سهم کل واردات پوشاک به کشور را به خود اختصاص داده است. در این مدت همچنین 75 تن پوشاک به ارزش دو میلیون و 328 هزار دلار از ایتالیا وارد کرده‌ایم که نشان می‌دهد این کشور از نظر وزنی10/7 درصد و از نظر ارزشی 07/21 درصد از سهم کل واردات به کشورمان را به خود اختصاص داده است.

میزان واردات پوشاک از چین نیز در هفت ماهه سال، 252 تن به ارزش یک میلیون و 856 هزار دلار بوده و این کشور از نظر وزنی 69/23 درصد و از نظر ارزشی 79/16 درصد از سهم کل واردات پوشاک به کشور را به خود اختصاص داده است. در مورد سایر کشورها میزان واردات پوشاک در هفت ماهه سال، 246 تن به ارزش دو میلیون و 415 هزار دلار بوده و بر این اساس سهم 18/23 درصدی به لحاظ وزنی و 85/21 درصدی به لحاظ ارزشی از کل واردات پوشاک به کشور را نشان می‌دهد.

این آمار نشان می‌دهد که بایستی میزان واردات منسوجات را کنترل بیشتری کرد تا تولید‌کنندگان داخلی بتوانند در شرایط مناسبی فعالیت کنند.

با تمام این اوصاف به اذعان کارشناسان، صنعت نساجی از موضوعات مختلفی چون عدم ثبات نرخ ارز، قاچاق، نبود برندسازی، عدم تبلیغات مناسب و در برخی مواقع سرمایه در گردش ناکافی رنج می‌برد.

مدیر سایت شنبه 5 آذر‌ماه سال 1390 ساعت 11:31 ب.ظ

مهندسی نساجی گیلان:. گیل تکس

مهندسی نساجی گیلان:. گیل تکس

درباره من

تقویم