به گزارش گیل تکس به نقل از مهر، علی‌رغم خواص منحصربه‌فرد الیاف پلی‌پروپیلن، وجود برخی از معایب در این لیف که عمدتا ریشه در ساختار پلی پروپیلن دارد، موجب شده است تا امکان استفاده مناسب از آن در تمامی زمینه‌ها وجود نداشته باشد.
الیاف و نخ‌های پلی پروپیلن قابل رنگرزی با روشهای مرسوم مورد استفاده در صنعت نساجی نیستند. این امر به دلیل آن است که زنجیره پلی پروپیلن فاقد گروه‌های قطبی یا گروه‌های فعال واکنشگر است. ضمن اینکه به علت طبیعت کریستالی پلی پروپیلن نفوذ رنگینه (Dye) به درون زنجیره پلیمری با مشکلاتی همراه است.
در حال حاضر روش مرسوم رنگ کردن الیاف پلی پروپیلن، تکنیک رنگرزی توده (Mass Coloration) است و اگرچه این روش در رنگرزی گستره وسیعی از محصولات همچون کف پوش‌ها، مشمع‌ها و ظروف پلی پروپیلنی مورد استفاده است، اما محدودیت فام‌های رنگی موجود و عدم امکان استفاده مجدد از ضایعات این لیف رنگی استفاده از تکنیک فوق را با محدودیت مواجه کرده است.
در این راستا رویکردهای متفاوتی مانند استفاده از آلیاژها، کوپلیمرها و آماده‌سازی با استفاده از پلاسما مورد مطالعه قرار گرفته است. با این وجود، یکی از جدیدترین رویکردها در این زمینه اختلاط پلی پروپیلن با نانوذرات آلی و معدنی مناسب است. این نانوذرات در حالت مذاب در داخل ماتریس پلی پروپیلن قرار داده می‌شوند و انتظار می‌رود مسیرهایی برای عبور رنگینه و نیز مکان‌هایی برای جذب آن در توده پلیمر ایجاد کند.
در این راستا پژوهشگران شرکت پژوهش و فناوری پتروشیمی و دانشگاه صنعتی امیرکبیر با اجرای پروژه تحقیقاتی اقدام به اصلاح خواص رنگرزی الیاف پلی‌پروپیلن از طریق اختلاط مذاب با نانوذرات خاک رس کردند.
این پژوهشگران در این پروژه با استفاده از نانو ذرات رس به تولید الیاف پلی‌پروپیلن با قابلیت رنگرزی دست یافتند.
