در روی ماشین بافندگی نخ های تار تحت نیروی کششی می باشند و در اثر عمل دفتین زدن نیروی ضربه ای به آن ها وارد می شود، همچنین به علت عبور نخهای تار از میان لاملها، میل میلکها و شانه ماشین بافندگی و مجاورت نخها با یکدیگر و وجود پرز سطحی در نخ نیروی سایشی به آنها اعمال می گردد. لذا به منظور افزایش استحکام در برابر پارگی، کاهش نیروی سایشی و خواباندن پرزهای سطحی الیاف نخهای تار را آهار می دهند.

آهار اغلب جهت نخ های پنبه ای، ویسکوزریون، استات ریون، بعضی از الیاف مصنوعی ظریف دیگر مانند اکریلیک، نایلون و پلی استر نیز به کار می رود.

نخ آهاردار کمتر پاره شده و توقف ماشین بافندگی را کاهش می دهد و در نتیجه یک کارگر بافنده براحتی می تواند چندین ماشین بافندگی را کنترل کند و راندمان تولید افزایش می یابد.

انتخاب نوع آهار،غلظت محلول آهار، درجه حرارت محلول آهار، مقدار برداشت آهار، سرعت آهار دادن، مواد کمکی به کار رفته، مقدار نفوذ آهار در نخ و نحوه کشش اعمال شده به نخ و نحوه خشک شدن نخ آهار دیده اهمیت زیادی در تهیه نخ آهاردار دارد.نوع آهار بستگی به جنس نخ، روش آهارگیری و روش شستشوی بعدی آن دارد.غلظت آهار در مقدار برداشت محلول آهار توسط نخ و تشکیل فیلم مناسب در سطح آن مؤثر است. نفوذ زیاد محلول آهار به داخل نخ و اتصال الیاف داخلی به یکدیگر موجب عدم تحرک آن ها گردیده و کشش پذیری نخ از بین می رود و در نتیجه نخ شکننده بدست می آید.بنابراین برای اینکه حداقل نخ پارگی را داشته باشیم نیاز به مقدار اپتیممی ماده آهاری است.

مدیر سایت چهارشنبه 19 بهمن‌ماه سال 1390 ساعت 06:31 ب.ظ