مهندسی نساجی گیلان:. گیل تکس

مهندسی نساجی گیلان:. گیل تکس

سایت تخصصی نساجی و پوشاک
مهندسی نساجی گیلان:. گیل تکس

مهندسی نساجی گیلان:. گیل تکس

سایت تخصصی نساجی و پوشاک

بررسی صنایع نساجی اندونزی

بررسی صنایع نساجی اندونزی   


    صنایع نساجی اندونزی تقریباً در هر بخش از زنجیره تولید محصولات نساجی از تولید الیاف مصنوعی گرفته، به خصوص پلی استر، نایلون و ریون، ریسندگی الیاف مصنوعی و بافندگی و کشبافی تا رنگرزی، چاپ و تکمیل و تولید پوشاک هماهنگی و احاطه دارد.   

 


مجمع الجزایر جمهوری اندونزی مشتمل بر ۱۷۵۰۸ جزیره بین اقیانوس هند و اقیانوس آرام، (که ۶۰۰۰ از آن جزایر دارای سکنه می باشد) تعدادی از وقایع متحول کننده را در خلال دهه گذشته تجربه نموده است. بحران مالی آسیا در سال های ۹۹ ۱۹۹۷، تغییرات سیاسی اخیر و تسونانی در دسامبر ۲۰۰۴ (که موجب مرگ بیش از ۱۰۰،۰۰۰ نفر و ۴ میلیارد دلار آمریکا خسارت گردید) از جمله وقایعی است که تأثیر خود را بر روی این جمهوری و صنایع نساجی آن باقی گذاشته است. صنایع نساجی اندونزی، با پیش گرفتن راهبرد بازسازی، نوسازی و توسعه،جهت به حداکثر رسانی قابلیت رقابت آن، اقداماتی را جهت حصول اطمینان از این که می تواند چالش ها ی همواره رو به گسترش اقتصاد جهانی را پشت سر بگذارد، به انجام می رساند.

● زیر ساخت صنایع

صنایع نساجی اندونزی تقریباً در هر بخش از زنجیره تولید محصولات نساجی از تولید الیاف مصنوعی گرفته، به خصوص پلی استر، نایلون و ریون، ریسندگی الیاف مصنوعی و بافندگی و کشبافی تا رنگرزی، چاپ و تکمیل و تولید پوشاک هماهنگی و احاطه دارد، طبق گزارش اتحادیه نساجی اندونزی (API)، که مرکز آن در جاکارتا، پایتخت این جمهوری واقع است، بخش ناسج و پوشاک شامل ۲۶۶۱ شرکت در سال ۲۰۰۴ بوده است. در آن سال، ۲۴ شرکت در بخش الیاف مصنوعی؛ ۲۰۴ شرکت در نخ ریسی؛ ۱۰۴۴ شرکت در بافندگی، کشبافی و تکمیل و ۸۶۱ شرکت در تولید لباس وجود داشتند. در سال ۲۰۰۵، اکثر آن شرکت ها (۵۷ درصد آنها) در منطقه جاوه غربی، پس از آن جاکارتا، (۱۷ درصد)، جاوه مرکزی، (۱۴ درصد) و جاوه شرقی، (۶ درصد) واقع شده بودند، دیگر مناطق با شرکت هائی مرتبط با نساجی شامل بالی، سوماترا و یوگیاکارتا می باشند.

صنایع نساجی به عنوان بزرگترین کارفرما در بخش صنعتی و تولیدی اندونزی، در سال ۲۰۰۵، ۸/۱ میلیون کارگر را به طور مستقیم در مقیاس بزرگ و کوچک و ۷/۳ میلیون نفر را به طور غیر مستقیم در عملیات مرتبط به آن به خدمت گرفته بود. تولید لباس (بخشی که سریع ترین رشد را داشت است) طبق API بیشترین تعداد کارگر، که بالغ بر بیش از ۳۵۳،۰۰۰ نفر در سال ۲۰۰۴ می شدند را در استخدام خود داشته است و به دنبال آن بخش بافندگی، کشبافی و تکمیل، با تعداد تقریبی ۳۴۴،۰۰۰ کارگر قرار دارد. کارگران صنعت نساجی مجموعاً ۹/۱ درصد از افراد استخدام شده در این جمهوری را تشکیل می دهند.

بنا به گزارش آمار بین اللملی حمل و نقل ماشین آلات نساجی در سال ۲۰۰۵ که از سوی فدراسیون بین المللی تولید کنندگان نساجی (ITMF) واقع در کشور سوئیس، ظرفیت ماشین آلات ریسندگی نصب شده در صنایع نساجی در سال ۲۰۰۴ بالغ بر ۸/۷ اسپیندل الیاف کوتاه، ۱۰۳۰۰۰ اسسپیندل الیاف پلیمر و ۹۰۰۰۰ روتور اپن اند گردیده اند. با مقایسه این جمهوری با دیگر صنایع در آسیا و اقیانوسیه، معلوم می گردد که ظرفیت الیاف کوتاه کشور اندونزی در سال ۲۰۰۴ رتبه چهارم را پس از چین، هند و فیلیپین کسب نموده است. ظرفیت های الیاف بلند و اپن اند این صنایع به ترتیب هفتم و پنجم بوده است.

در سال ۲۰۰۳ و ۲۰۰۴ ظرفیت های بخش بافندگی بالغ بر ۲۹۰۰۰ ماشین بافندگی بدون ماکو، ۱۹۷،۰۰۰ ماشین بافندگی با ماکو و ۳۴،۰۰۰ ماشین بافندگی فیلامنتی بوده است. در مقایسه با دیگر صنایع در آسیا و اقیانوسیه، ظرفیت بدون ماکو در سال ۲۰۰۴ رتبه چهارم طبق گزارش جداگانه ای از کشور چین که توسط ITMF صورت گرفته است، پس از کشورهای چین، تایلند و تایوان بدست آورده است و ظرفیت با ماکو آن کشور رتبه سوم را پس از چین و پاکستان به دست آورده است.

در بخش الیا مصنوعی، انجمن تولید کنندگان الیاف مصنوعی اندونزی واقع در جاکارتا (APSYFI)، کل ظرفیت های تولید را برای الیاف کوتاه پلی استر ۵۰۰۰۰۰ تن، برای نخ فیلامنتی نایلونی ۳۰۰۰۰ تن گزارش می نماید. APSYFI نماینده ۱۴ تولید کننده الیاف مصنوعی در این جمهوری می باشد.

بیشتر کالاهای تولید شده در زنجیره تولید محصولات نساجی اندونزی در سال گذشته در داخل کشور مورد مصرف قرار گرفته اند API یادآور می شود که مجموعاً ۷۵۲۰۰۰ تن الیاف تولید شده است که از آن مقدرا ۵۵۹۶۲۱ تن جهت استفادهداخلی و ۱۹۲۳۷۹ تن صادر گردیده است. از ۶/۱ میلیون تن نخ تولیدی در صنایع ریسندگی، ۵۱ درصد صادر گردیده است. در بخش بافندگی ۶۳ درصد (۴۵۱/۵۹۱ تن) از کالاهای تولیدی در داخل استفاده شده است و ۷۴۸/۳۴۴ تن صادر گردیده است. نهایتاً، بخش پوشاک و دیگر محصولات نساجی ۶۳ درصد از ۶۹۰۸۶۰ تن از محصولات تولیدی را صادر نموده است و برای ۲۷۳۲۳۸ تن از محصولات نهائی خریداران داخلی یافته است. اکثر بیشتر محصولات پارچه و نخ مصرفی در اندونزی در همان کشور تولید می شود.

در ارتباط با واردات صنایع ریسندگی اندونزی ۹۸ درصد از پنبه ای که در سال ۱۹۹۵ تبدیل به نخ نموده است را وارد نموده است. کمیسیون تجارت بین المللی آمریکا در گزارش خود در سال ۲۰۰۳ تحت عنوان، ”منسوجات و پوشاک: ارزیابی رقابت تولیدکنندگان خارجی در بازار آمریکا یادآور می شود که پنبه تولید شده در داخل آن کشور تکافوری کمتر از ۴ درصد از مصرف کشور را تأمین می نماید.

● تأثیر اقتصادی

جهت حصول اطمینان، صنایع نساجی اندونزی به ارتباط اقتصادی با داخل و در سطح جهانی ادامه می دهد. به نقل از API، صادرات محصولات نساجی و لباس بالغ بر ۶/۸ میلیارد دلار آمریکا یا تقریباً ۳ درصد از تولید ناخالصی ملی این جمهوری در سال ۲۰۰۵ می شود که در کل به طور تقریبی ۲۸۰ میلایدر دلار با استفاده از نرخ رسمی ارز، می باشد. این رقم ۵/۱۲ درصد افزایش در سال ۲۰۰۴ و ۳/۳۲ درصد افزایش در سال ۲۰۰۳ را نشان می دهد. در سال گذشته، این صنایع مازاد تجاری معادل ۷ میلیادر دلار پس از واردات کالا به ارزش ۶/۱ میلیارد دلار داشته است. تنها پس از صنایع معدن، بخش نساجی و پوشاک یکی از بزرگترین صادر کنندگان اصلی در اندونزی می باشد.

به نقل از API و به استناد سازمان تجارت جهانی (WTO)، کشور اندونزی رتبه یازدهم در میان صادرکنندگان عمده جهان و ۱/۶ درصد از کل سهم بازار در سال ۲۰۰۴ را بدست آورده است. همچنین این کشور رتبه نهم در میان صادرکنندگان بزرگ پوشاک، را با بدست آوردن ۷/۱ درصد از کل سهم بازار کسب نموده است. همچنین این جمهوری هنوز هم تولید کننده عمده محصولات نساجی و پوشاک در جامعه کشورهای جنوب شرقی آسیا محسوب می شود. چهار مقصد عمده برای محصولات این صنایع در سال ۲۰۰۵ شامل ایالات متحده، (وارد کننده ۳۶ درصد از محصولات نساجی و پوشاک اندونزی)، اتحادیه اورپا (EU)، (۱۶ درصد)، ژاپن (۵ درصد) و امارات متحده عربی، (۴ درصد) می گردد. به نقل از API، صادرات محصولات نساجی اندونزی به آمریکا از ۴/۲ میلیارد دلار در سال ۲۰۰۳ به ۱/۳ میلیارد دلار در سال ۲۰۰۵ افزایش یافته است، علاوه بر این، به گزارش اداره نمایندگی تجارت آمریکا این جمهوری، پنجمین تأمین کننده عمده محصولات نساجی و پوشاک ایالات متحده به لحاظ ارزش می باشد.

در گزارش ارسال کنندگان عمده، که در وزارت بازرگانی آمریکا، دفتر محصولات نساجی و لباس مورخ ۸ سپتامبر ۲۰۰۶ موجود است، اندونزی ۹۳/۳ درصد به میلیون دلار و ۹۶/۲ درصد برحسب متر مربع معادل از کل واردات محصولات نساجی و پوشاک به آمریکا به خود اختصاص داده است.

● رویاروئی با چالش، نگاه به آینده

همان گونه که تولیدکنندگان محصولات نساجی در جهان با آن مواجه می باشند، کشور اندونزی نیز با رقابتی جدید در صنایع جهانی نساجی به خصوص در بازارهای آمریکا و اتحادیه اروپا روبه رو می باشد. به نقل از API، چین با محصولات ارزان قیمت خود بر بازار آمریکا مسلط گردیده است، اما رقبای حقیقی اندونزی، هند، ویتنام و بنگلادش برای پوشاک، تایلند و برزیل برای پارچه و پاکستان برای نخ می باشند. در تلاش برای جلوگیری از ارسال غیرقانونی محصولات نساجی و لباس از طریق اندونزی به آمریکا، این دو کشور اخیراً یادداشت تفاهم امضاء نموده اند و خواستار همکاری جهت جلوگیری از ارسال چنین محموله هائی شد ه اند. در بازار اتحادیه اروپا، اندونزی سهم بازار را از دست داده و از رقابت با چین و اروپای شرقی بازماند. در داخل کشور، این صنایع ۳۹ درصد از سهم بازار را در سال ۲۰۰۵ نسبت به ۲۰۰۴، عمدتاً به واردکنندگان غیرقانونی همچنین درصد کوچکی از وارد کنندگان رو به رشد قانونی واگذار نمود. چالش دیگری که این صنایع با آن روبه رو است و موجب کاهش کاربری آن می شود، ماشین آلات کهنه، به خصوص در بخش ریسندگی و بافندگی می باشد. API متذکر می شود که در سال ۲۰۰۵، بخش های الیاف، ریسندگی و بافندگی و لباس، به ترتیب ۶۹ درصد، ۶۷ درصد، ۵۴ درصد و ۵۷ درصد از ظرفیت های نصب شده خود استفاده کردند. همچنین در همان سال، ۶۶ درصد از ماشین آلات بافندگی عمری بالای ۲۰ سال، ۲۶ درصد عمری معادل ۱۰ تا ۲۰ سال و ۸ درصد عمری کمتر از ۸ سال داشتند. در ارتباط با ماشین آلات ریسندگی، ۳۵ درصد عمری بالای ۲۰ سال، ۶۰ درصد عمری معادل ۱۰ تا ۲۰ سال و ۵ درصد عمری کمتر از ۱۰ سال داشتند. وزارت صنایع اندونزی عنوان نموده است که نیمی از کارخانجات تولید محصولات نساجی اندونزی عمری بالای ۱۵ سال دارند.

با وجود چنین چالش هائی، APIگزارش می دهد که این صنایع راه کار بازسازی و نوسازی ظرفیت های موجود را در پیش گرفته اند از آن جمله ارتقاء ۵/۲ میلیون ماسوره در بخش ریسندگی و تعویض ۲۰۰۰۰۰ ماشین بافندگی با ماکو با ماشین های بدون ماکو و اضافه نمودن ۲۰ واحد تولیدی الیاف مصنوعی، ۴/۲ میلیون دوک، ۶۳۵۰۰ ماشین بافندگی بی ماکو ۱۶۶۰۰ ماشین بافندگی، ۲۲۱ واحد تکمیل و ۱۷۹۰۰۰ ماشین های دوخت می باشند.

API پیش بینی می کند که این راهکار موجب افزایش صادرات به ۱۴ میلیارددلار تا سال ۲۰۱۰، اضافه شدن ۴۶۹۰۰۰ کارگر به جمع نیوری کار و هزینه تخمینی معادل ۱۹/۵ میلیارد دلار که نیاز به پشتیبانی مالی از سوی بخش بانکی دارد. هدف افزایش ظرفیت تولید در کل طول زنجیره عرضه محصولات نساجی می باشد. همچنین این صنایعنقاط قوت خود مانند هزینه ەای پائین کار و انرژی، و ساختار هماهنگ خود و به حداکثر رسانی مزیت های سهمیه ها که بر روی محصولات نساجی چیناثر بگذارد، موافقت نامه های تجارتآزاد و ابتکارات مزایای تجاری شامل سیستم عمومی مزیت های اتحادیه اروپا، منطقه آزاد تجاری ASEAN و موافقت نامه شراکت اقتصادی ژاپن اندونزی که در حال حاضر تحت مذاکره می باشد جهت تلاشی برای رقابتی ماندن به طور وسیع تبلیغ می نماید.

       
   

   



            مترجم: مهندس راضیه تقویان آذری
کارشناس صنایع، وزارت صنایع
مأخذ:
Textile World Asia Des.۲۰۰۶.   


            ماهنامه نساجی امروز

مدیر سایت دوشنبه 22 آذر‌ماه سال 1389 ساعت 03:10 ب.ظ
نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد